η μόνη διαφορά που βλέπω είναι ότι είσαι ακριβώς ο ίδιος που ήσουν

Σήμερα είδα μεθυσμένος τον ήλιο να ξημερώνει. Μετά από πάρα πολύ καιρό. Περπάταγα ζαλισμένος δίπλα στον κόσμο που πήγαινε στην δουλειά του. Βρώμαγα αλκοόλ και τσιγάρα, έψαχνα να φάω κάτι βρώμικο στις 7μιση το πρωί, μαζί με τα σκουπιδιάρικα του δήμου, τους παρκαδόρους και τις γριές που πάντα εμφανίζονται μπροστά σου στον δρόμο μετά από τετοια ξενύχτια...
Τα τηλέφωνα βαράγανε από το πρωί. Φίλοι, γυναίκες, οικογένεια, και ένας - δύο που πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να θυμηθώ. Όσο μεγαλώνω, τα hangover κρατάνε περισσότερο. 2 μικροί πυγμαίοι, στρουμπουλοί και μελαμψοί, με τα κωλαράκια τους να προεξέχουν κάτω από τις εξωτικές φορεσιές τους και σφιχτά χέρια με δάχτυλα σαν λουκάνικα, έχουν τρυπώσει μέσα μου. Ο ένας ανακατεύει τον εγκέφαλό μου σαν χυλωμένη σούπα, και ο άλλος με τα μεγάλα, καφέ του νύχια, πότε μου γδέρνει το στομάχι και πότε μου τα μπήγει βαθιά στο λίπος της κοιλιάς μου.
Όλα τα παράθυρα είναι κλειστά, τα καλοριφέρ δουλεύουν στο φουλ, κι εγώ κρυώνω. βάζω μια γκρίζα φόρμα, ένα κίτρινο μπλουζάκι λερωμένο από καφέ και σηκώνομαι ξυπόλητος. το παγωμένο μάρμαρο είναι το πραγματικό ξυπνητήρι. πάντα. Όσες αφυπνίσεις κι αν βάλω, όσος κόσμος και αν μου τηλεφωνήσει.
Αισθάνομαι πάλι 19. Βάζω wallflowers, που μάλλον έχω να ακούσω από τότε, από όταν ήμουν μικρός και αυτά που ζω τώρα ήταν μέρος του περίεργου και άγριου τελετουργικού της ενηλικίωσής μου. Θέλω καφέ, νερό, και πολλά άλλα.
Νιώθω περίεργα ζωντανός.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΜΟΥ (#2: [Henry] Charles Bukowski)

αντί κειμένου, μία δήλωση του:

"i don't like jail, they have the wrong kind of bars there..."

και ένα ειρωνικό και υπέροχο τραγούδι, που θα άρεσε σίγουρα στον μακαρίτη:

επιτέλους!

ο μαρμαρωμένος βασιλιάς επιστρέφει. οι δρόμοι θα βαφτούν από το αίμα των άπιστων. θα μάθουμε επιτέλους τι σκατά συμβαίνει στο lost, και αν η μαριλίζα ξενογιαννακοπούλου είναι ο πραγματικός κακός του παρα5...

ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ:

vamvaxομπλογκιές

πααααάλι???(live blogging: valencia-olympiakos)

for your information, είμαι ολυμπιακός. ξεκινάμε:

ΕΝΑΡΞΗ ΠΕΟΥΣ (έτσι το κόβω, θα δούμε...)

16: η αλλαγή του κωσταντίνου περνάει στο ντούκου, λες και παίζουμε κανένα σχολικό πρωτάθλημα, ή λες και ο θρύλος έχει 5-6 φορ επιπέδου φαν νίστελρόυ κ δεν γαμιέται μωρέ, τι έγινε στο κάτω κάτω...
22: βγαίνει ο βίγια, μπαίνει ο μοριέντες...σαν να λέμε τώρα θα στον βγάλω από μπροστά και θα στον βάλω λίγο από πίσω...
23: ο κανιθάρες πιάνει τα άπιαστα σε σουτ του μάριτς
ο σέζαρ είναι θεός. το διπλό στοπ με κεφάλι και γύρισμα με στήθος στον Νικοπολίδη, θα'πρεπε ναναι σεμινάριο στις ακαδημίες του ολυμπιακού και επαναλαμβανόμενος εφιάλτης των ανατολάκη και σία.
και ο νικοπολίδης είναι θεός. κάθε φορά που δεν κάνει κατι ο ολυμπιακός έξω, πραγματικά τον λυπάμαι. εκληκτική απόκρουση εξ'επαφής.
ο καστίγιο που είναι?
κίτρινη στον ζεβλάκωφ ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα σαν physique, ναναι υδραυλικός στου ρέντη.
33:ο κατσαρός χρησιμοποιεί την λέξη αράουτ, που έχω να ακούσω από όταν έπαιζα μπακότερμα στον παιδικό σταμό στο ρέθυμνο. ποιοτικός σχολιασμός.μπράβο.
43: κακό κοντρόλ από τον καστίγιο, αλλά ξανακερδίζει την μπάλα και σε σημείο για φάουλ-λουκούμι του ρίμπο. για να δούμε..
αλλά βέβαια, ΒΕΒΑΙΑ, επειδή ο θεός ξύπνησε από χθες, κι εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί, η μπάλα πάει άουτ. σιγά μην πήγαινε μέσα.
και καπάκι κάρτα στον μάριτς επειδή είναι σαν χοντρός νοσφεράτου, και τον έφερε στον γαύρο ο ντούσαν.
οκ, το έβγαλα από το μυαλό μου, αλλά δεν θα του 'αξιζε έτσι, μια κάρτα για αυτούς τους λόγους..? be honest...
45: και για άλλη μια φορά, ο θρύλος εκτός έδρας, τρώει ένα γκόλ από το πουθενά, στην πρώτη ευκαιρία του αντίπαλου, και σε χρονικό σημείο που δεν μπορεί να κάνει και τίποτα για να αντιδράσει..πώς το λέει η διαφήμιση του προπό? καλή φάση.... οκ, το'χω ξαναδεί το έργο, εδώ κάπου ανάβουμε τσιγάρο και αρχίζουμε να τρώμε τα νύχια μας...και να βρίζουμε παίχτες και προπονητή..ααααχ, οι ομορφιές του να είσαι ολυμπιακός..δε θα το άλλαζα με τίποτα!
46:άλλο ένα φάουλ, πάλι αυτός ο κανιθάρες.. δεν γίνεται να του βάλει καμιά βόμβα η ετά στο ημίχρονο να ησυχάσουμε...?

ΗΜΙΧΡΟΝΟ-πάω για τσιγάρα και σουβλάκια..brb που λένε και στο msn...

47: και σε ρυθμό προπόνησης, το 2-0 και όλα τελειωωωώσαν... άντε τώρα να κερδίσεις την σαχτάρ με τέτοιο σκορποχώρι..
έρχονται και τα πρώτα μηνύματα από τους φίλους αεκτζήδες, που "πανηγυρίσε όλη η ελλάδα την ιστορική τους νίκη επί της μίλαν" κλπ κλπ, και άλλα τέτοια γραφικά που λένε φυλλάδες τύπου sportday και ηλίθιοι τύπου γκώνια στην νετ..
"δεύτερη ψωλιά ευρωλούζερ" μου στέλνει ο αγαπητός αεκτζής που η νίκη του ήταν " πολύ σημαντική για το ελληνικό ποδόσφαιρο" και άλλα τέτοια γραφικά τύπου φερ-πλέη, ενώ όλοι ξέρουν ότι όταν χάνει ο γάβρος στην ευρώπη, πανηγυρίζει η μισή ελλάδα, ενώ η ευρώπη στα αρχίδια της...
"ξύπνησε ο θεός από χθες! βαλένθια είσαι? δεν το ήξερα! εγώ λιλ και χαϊδάρι"του απαντάω..
εντωμεταξύ η βαλένθια έχει χάσει κανα δύο ευκαιρίες ακόμα, αλλά δεν τρέχει, μαθημένο το βουνό στις πούτσες. (παράφραση ολυμπιακή και ευρωπαϊκή)
by the way παίζεται και μπάλα, κάπου αριστερά βολοδέρνουν ο ρίμπο κι ο καστίγιο, αλλά δε με πολυνοιάζει...
απορία: ο τζόλε παίζει ακόμα στον ολυμπιακό? α ναι, νατος! μόλις έκανε το 286ο λάθος του σε ενάμισι ημίχρονο...
64: άντε να τελειώνει αυτό το μαρτύριο, βαρέθηκα...λες να πάω για ποτό?
70: μπαίνει ο μπόρχα. φωνάζουν οι ισπανοί "κι ααααάλλοοο" ή απλά έχω παραισθήσεις από την εκπληκτική μπάλα που παίζουμε?βγαίνει ο νέρι που πράγματι ήταν κακός απόψε...
71: γουάου! 2 συνεχόμενες σωστές πάσες του τζώρτζεβιτς. νομίζω ότι μόλις κέρδισε μια τιμητική πλακέτα και συμμετοχή στους "διακριθέντες" της sportday αύριο..
75:μπαίνει αλλαγή κι ένα ιταλάκι για την βαλένθια, που ΣΤΑΝΤΑΡ θα μου'ρχεται σε e-mail σε μερικά χρόνια από τις φίλες μου.. φάση "γκόμενος ποδοσφαιριστής" μαλντίνι, κλπ κλπ.. σε στυλ να βλέπεις μπάλα εσύ και η γκόμενα σου δίπλα να ονειρεύεται ότι τον παιρνει στο στομα, και μετά παντρεύονται, αλλά συνεχίζουν να κάνουν καλό σεξ, κλπ κλπ...
οκ, την έχω ακούσει, το παραδέχομαι.
76(νομίζω): φοβερό δοκάρι της βαλένθια. ο αντώνης νομίζω ότι είχε πλάτη στην μπάλα, όχι απλά δεν την είδε...
85: (άμα δε σε θέλει όμως..) στη γραμμή σταματάει κεφαλιά του μπόρχα!
91: μήνυμα από την μαρία που έχει πάει για σούσι στο χίλτον. φιλιά και καληνύχτες. την ψιλοπειράζω και την καληνυχτίζω.
επίσης, όλο το γήπεδο πανηγυρίζει την κίτρινη κάρτα του αγιάλα! χαχαχα! μόνο με τον ολυμπιακό τα βλέπω αυτά τα σουρεάλ! τι ομάδα θεέ μου...it never fails to amaze me...
93: χαχαχα παραλίγο να βάλει γκολ ο μπορχα! αλλά πάλι έξω! είπαμε, ξύπνησε από χθες... άσε που το γκολ του μπάμπαγκίντα ήταν κανονικό και ακυρώθηκε! τέλος πάντων..
94: ΛΗΞΙΣ δόξα τω θεώ...
ήττα πάλι.
δεν πειράζει. θα κερδίσουμε την σαχτάρ μέσα, και θα περάσουμε ουέφα.
το πιστεύω?
το πιστεύω. γιατί είμαι Ολυμπιακός.

Το πήδημα του Κατσαντώνη κι ο Μπαρμπαλάμπρος

Μία πολύ όμορφη και γλυκιά ταινία προβάλλεται απόψε στις 8 το απόγευμα (πριν την μπάλα, για όσους ανησυχούν) απο την ΕΤ1.
Πρόκειται για το ντοκιμαντερ "Το πήδημα του Κατσαντώνη κι ο Μπαρμπαλάμπρος" που λίγοι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε πέρισυ, σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών δυστυχώς.
την ταινία την είχε προτείνει ο αντώνης από το vamvax και πραγματικά, μου άρεσε πολύ..
σας συνιστώ να την δείτε.
από το μπατσομάνι και τη δημοσιογραφική μιζέρια εκείνης της ζώνης πάντως (8 με 9, 9μιση), καλύτερα να δείτε την πολύ όμορφη αυτή ταινία, σας το εγγυώμαι.
δείτε και εδώ σχετικά, για περισσότερες πληροφορίες:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (σημερινή έκδοση):

"Ε"-τέχνες

www.vamvax.net (Φεβρουάριος 2006):

vamvax-παρουσίαση

(και μετά ολοι μαζί στην ΝΕΤ, μπας και ξανακοιμηθεί ο Θεός-όπως χθες βράδυ- και καταφέρει να μην διασυρθεί ο Θρύλος)
σας φιλώ

Project Mayhem στο Πλαίσιο (καλά, καμία σχέση, απλά μου άρεσε σαν τίτλος)

"Η forthnet φταίει. Θα περιμένετε λίγο να δω ποιο είναι το πρόβλημα?"
η ξανθιά στο ταμείο του Πλαίσιου, κάνει ό,τι μπορεί για να με τουμπάρει. Ξέρω ότι αυτή έχει κάνει την μαλακία και είμαι τώρα 2 βδομάδες χωρίς ίντερνετ. "Δεν έχουν στείλει ακόμα την αίτηση σας." μου εξηγήσανε από την forthnet. και έχουν δίκιο. όταν συμπλήρωσα την αίτηση, πριν 2 εβδομάδες, η ίδια υπάλληλος μου είπε "θα την στείλουμε αύριο το πρωί τελικά. τώρα κλέινουμε." τελικά δεν την στείλανε ποτέ.
ήδη περιμένω μισή ώρα όρθιος, ενώ η ξανθιά εξυπηρετεί άλλους και αποφεύγει να με κοιτάξει. την πλησιάζω εκνευρισμένος.
"συγνώμη, γίνατε δημόσιο και δεν το έχω μάθει? περιμένω μισή ώρα όρθιος, τι θα γίνει?"
"να περιμένετε λίγο ακόμα κύριε"
"μα συγνώμη, βάλατε λάθος κωδικό και με χρεώσατε για ένα προϊόν που δεν υπάρχει, μετά δεν στείλατε καν την αίτηση στην forthnet, και τώρα με έχετε και περιμένω μισή ώρα, όρθιος.. Τι θα γίνει?"
"σε μισό λεπτό κύριε."
βράζω από νεύρα, αλλά κάνω μια βόλτα στο μαγαζί να περάσει η ώρα. Χαζεύω τα κινητά που έχουν στις προθήκες , δεμένα με αυτά τα καλώδια για να μην τα κλέβουν.
"κοίτα να δεις που είναι κανονικές συσκευές" σκέφτομαι ενώ χαζεύω ένα από τα τελευταία νόκια με μπλουτουθ, τζιπιεσ, ανιχνευτή μετάλλων και πτυσσόμενη καβουρόψιχα... παίζω λίγο με το μενού του, και το ίδιο κάνουν και άλλοι αργόσχολοι δίπλα μου..
and then it hits me.
τα κινητά νόκια,έχουν μια επιλογή στο μενού τους, που σου επιτρέπει να αλλάζεις την ονομασία κάθε προφίλ. για παράδειγμα, μπορείς να μετονομάσεις το "αθόρυβο" προφίλ σε "σκασμός", "Σςςςς" κλπ. η ονομασία που επιλέγεις φαίνεται και στην οθόνη του κινητού.
κάνω ότι χαζεύω τα νόκια του μαγαζιού, και αρχίζω να αλλάζω τα ονόματα στα προφίλ! όλα μου τα νεύρα διοχετεύονται στην επιλογή ονόματος σε κάθε κινητό..:
"ΣΚΑΤΑ"
"ΓΑΜΙΕΣΤΕ"
"ΚΑΡΙΟΛΕΣ"
"ΠΟΥΤΑΝΕΣ"
"ΓΑΜΩ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ"
"ΚΟΤΣΙΡΑΣ" και άλλα που δεν θυμάμαι.
και τότε ακούω την φωνή της ξανθιάς υπαλλήλου, μετά από 40 λεπτά όρθιος.
"είστε έτοιμος"
πλησιάζω χαμογελαστός. την ευχαριστώ πολύ ευγενικά, και φεύγω αφήνοντας πίσω γαμωσταυρίδια σε όλα τα νόκια τους.
την επόμενη φορά που κάποιος θα ζητήσει πληροφορίες για νέο νόκια, και η ξανθιά θα του πει "ρίξτε μια ματιά στα μοντέλα που έχουμε στις προθήκες", ας πούμε ότι, θα τους περιμένει και τους δύο μια μικρή έκπληξη!
ανώριμο και αναποτελεσματικό, δεν το αρνούμαι, αλλά εγώ πάντως, και εκτονώθηκα, και πέρασα και ευχάριστα την ώρα μου.
σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

get a life

λοιπόν...
Σκέφτομαι να ποστάρω όλο το Σαββατοκύριακο. Ένα ποστ κάθε ώρα. Να μπω στο βιβλίο Guinness. I mean, it must be some kind of record...

αλλά βαριέμαι.

και ένα μήνυμα για να ξεκινήσει καλά η εβδομάδα..

Μετά από ένα υπέροχο σαββατοκύριακο (σπάσιμο δοντιού, στραμπούληγμα στο πόδι, κούρεμα->κατσίκαρπος) ευελπιστώ σε μία εξίσου υπέροχη εβδομάδα (διασυρμό θρύλου, εξωτικές αρρώστιες -πχ: διφθερίτιδα, έμπολα, κότσιρας- και ένα αμόνι στο κεφάλι)

καλημέρα

celebrity bashing

Είσαι γύρω στα 18, ξαναμμένος και νευριασμένος με όλους..
αγαπάς ένα συγκρότημα που ο τραγουδιστής του έχει γράψει, και τραγουδάει, τους παρακάτω στίχους:
"model, role model, roll some models in blood
get some flesh to stick, so they look like us.."

μερικά χρόνια αργότερα, μαθαίνεις ότι ο συγκεκριμένος τραγουδιστής (που πλέον σαρανταρίζει) χώρισε την γυναίκα του και παιδικό του έρωτα, για να κυκλοφορεί (και αργότερα να παντρευτεί) με ένα 27 χρονο μοντέλο. Ξεπερνώντας την αρχική απογοήτευση, σκέφτεσαι ότι σε έχουν απογητεύσει οι πάντες (είσαι κι εσύ πλέον 20φεύγα) οπότε γιατί όχι και αυτός, έχεις γίνει ήδη αρκετά κυνικός και απλά σκέφτεσαι "δάσκαλε που δίδασκες" χαμογελώντας πικρόχολα.
μετά από μερικά ακόμα χρόνια, βλέπεις αυτή την φωτογραφία, και συνειδητοποιείς ότι ώρες-ώρες, είσαι ένας μίζερος, μικροπρεπής, και επιφανειακός μαλάκας, που παραέχει γίνει κυνικός και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός όταν κρίνει τους άλλους.... και εύχεσαι αυτός ο άνθρωπος να είναι πάντα όσο ευτυχισμένος γίνεται από τις επιλογές του. και χαμογελάς ζεστά, σαν να είδες ξανά έναν παλιό φίλο που είχες χάσει, και έφταιγες εσύ για αυτό. (Στην φώτο ο Έντυ Βέντερ των Pearl Jam, με την κόρη του Olivia, 2μισυ ετών, καρπό του δεύτερου γάμου του με το πρώην μοντέλο Τζιλ ΜακΚόρμικ.)

κλασσικά εικονογραφημένα: χοτ ελληνικά trends

:
κοπτοραπτού/μοδίστρα
------------------------------------------------------------------
:
αριστερός
----------------------------------------------------------------------
:
αεροσυνοδός/δημόσιος υπάλληλος
--------------------------------------------------------------
:
γραφίστας/γραφίστρια, χρηματιστήριο
(late 90's: ρόκα παρμεζάνα)
---------------------------------------------------------------------------
και...'00s:

κυνικός blogger, συμβασιούχος

θα σε κάνω dada

ερώτηση: ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΟΣ ΚΑΛΑΘΟΠΛΕΚΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΕΣΧΙΣΕ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΝΑ ΕΦΙΠΠΟΣ?

απάντηση: Ο ΤΟΝΗΣ ΜΑΡΟΥΔΑΣ.

(αφιερωμένο στον butcher, την τελευταία ελπίδα του ντανταϊσμού παγκοσμίως, και στον φίλο μου τον σήφη που με πήγαινε βόλτες με το πιάτζιο όταν ήμασταν μικροί.)

jenga

εδώ και καμιά ώρα παίζω jenga με τα τσόφλια από το πασατέμπο στο τασάκι. βαριέμαι να το αδειάσω, και το αναβάλλω όσο μπορώ... θυμήθηκα τον συγκάτοικο μου στην αγγλία, τον ανέστη, που παίζαμε jenga με τα αγγλάκια (τι να κάνουν άραγε αυτά τα παιδιά? δε θα το μάθω ποτέ, i guess...). ο ανέστης που λέτε, σπούδαζε civil engineering στην αγγλία. παρ' όλα αυτά, όταν παίζαμε, πάντα, ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ, κατάφερνε να ρίξει τα τουβλάκια. καλά λένε ότι οι πολιτικοί μηχανικοί που σπουδάζουν στην αγγλία είναι της πλάκας.
μόλις είδα και τον Ντούγκα στην νετ. προπονητής, βραζιλία-ελβετία. πώς έγινε έτσι αυτός? καλά, ήταν καγκουρόγυφτος από μικρός με τα καρφάκια και την κόκκινη μούρη, αλλά τώρα που έβαλε και τα μάλλινα κουστούμια, είναι σαν παρατράγουδο στην Πάνια..
άντε να βγούνε και τα free press να διαβάσουμε τίποτα της προκοπής, έχω ψιλοαπογοητευτεί με τα blogs τελευταία.. αν εξαιρέσεις την misirlou , που ήταν τεράστια -ευχάριστη-έκπληξη, έχω σταματήσει εδώ και καιρό να ανακαλύπτω blog που πραγματικά να με ενθουσιάζουν. αντίθετα, κάθε μέρα καυγάδων, ξεκατινιάσματων και μπινελικιών, είναι μια ακόμα μικρή απογοήτευση, και μια ακόμα απόδειξη της κακομοιριάς που επικρατεί στην Ελλάδα γενικότερα.. σιγά μην ξεφεύγανε τα blog από τον κανόνα. Και δεν διαλέγω πλευρά γιατί πρώτον, εκτός από τα μπινελίκια δεν κατάλαβα τι ακριβώς έχει παιχτεί, δεύτερον, χεστήκατε για την θέση μου-σιγά τον opinion-maker, και τρίτον, ψιλοβαριέμαι...
θα πάρω λοιπόν το athensvoice να διαβάσω την κ. Ζουμπουλάκη, που τα γράφει και όμορφα, και είναι και γειτόνισα, και την πετυχαίνω και συνέχεια στο σούπερμάρκετ, αν και δεν έχω καταφέρει ακόμα, ούτε να της μιλήσω, ούτε να δω τι ψωνίζει κάθε φορά-έτσι από περιέργεια βρε αδερφέ!..την βλέπω κάθε λίγο και λιγάκι εδώ στους εξωτικούς αμπελόκηπους, δίπλα στο κύμα, την κορτάρω διακριτικά ανάμεσα στα μπρόκολα και στα σέλινα, αλλά τίποτα. Τι να πεις, ίσως να της παραφαίνομαι ωραίος και να διστάζει. Η ομορφιά τρομάζει, γιαυτό τα μοντέλα δεν μπορούν να σταυρώσουν γκόμενο και τα πετάνε συνέχεια στα εξώφυλα- μπας και τσιμπήσει κανείς επιτέλους και τις βγάλει για κανά απεριτίφ τις κακομοίρες!
και στο lifo ανυπομονώ να διαβάσω τα ημερολόγια κουζίνας, του κ.Μιχαήλ, ο οποίος γράφει τόσο άμεσα και τόσο αγαπησιάρικα για το φαγητό και την καθημερινότητά του, που με κάνει να νιώθω φίλος του και να θέλω να του κάνω και το τραπέζι. στην κυρία χειρδάρη από την άλλη θα ήθελα να κάνω το κρεβάτι, αλλά δε θέλω να πηγαίνω με παντρεμένες-ειδικά αν δε με έχουν δει ποτέ στην ζωή τους και συνεπώς δε θέλουν κι αυτές.
Είδα και το Μπόρατ τις προάλλες, ο τύπος είναι θεότητα, τι να λέμε τώρα, να πάτε να το δείτε, αν και να ξέρετε ότι το χοντροκομμένο χιούμορ του, δεν είναι για όλους.. εμένα πάντως, σε ένα δεύτερο επίπεδο - γκεστάλ που θα έλεγε και ο κωνσταντέν στους απαράδεκτους- πιο πολύ με τρόμαξαν οι αμερικανοί, παρά γέλασα με τον Μπόρατ. και αυτό λέει πολλά, και για τους αμερικάνους, και για την ταινία, και για μένα (ότι θέλω να το παίξω ψαγμένος κουλτουριάρης-κυρίως..).
το επόμενο τσόφλι στο τασάκι είναι κρίσιμο, είναι η καθοριστική βολή, win or lose baby, ή το βάζεις και γίνεσαι ο ήρωας, ή το χάνεις και σε βρίζουν την άλλη μέρα οι αθλητικές. δε νομίζω να τα καταφέρω. όχι ότι δεν είμαι καλός στο τσοφλοjenga! αντίθετα, έχω εκπαιδευτεί άριστα και επί μακρόν. δε με λένε τυχαία ξηρόκαρπο άλλωστε! μάλιστα, πάλι στην αγγλία, εγώ και οι συγκατοικοί μου παίζαμε jenga και με τα σκουπίδια. ο τελευταίος που δε θα μπορούσε να πετάξει κάτι στα σκουπίδια, έπρεπε αναγκαστικά να κλείσει την σακούλα, να πάει έξω τα σκουπίδια, και να βάλει καινούρια σακούλα στον κάδο. το οποίο είναι such a drag όταν είσαι 19, φοιτητής, και μονίμως μεθυσμένος. θες λοιπόν επειδή ήμουν ο πιο τεμπέλης από όσους μέναμε εκεί, θες επειδή είμαι επιδέξιος στα χέρια (ρωτήστε το μαράκι αν δε με πιστεύετε), πάντα τα κατάφερνα καλύτερα από όλους. δεν νομίζω, στα 3 χρόνια που συγκατοίκησα, να έβγαλα ποτέ τα σκουπίδια έξω! μόνο εγώ και ο θρύλος έχουμε τέτοια τεράστια ρεκόρ... σοβαρά.
επαναλαμβάνω: το επόμενο τσόφλι είναι κρίσιμο. το ακουμπάω στην κορυφή του σωρού στο τασάκι, το οικοδόμημα κλονίζεται, κανα-δύο τσόφλια κατρακυλούν, αλλά ο τσοφλοπύργος παραμένει όρθιος. SUCCESS! είμαι τεράστιος. δοξάστε με. αλλά επειδή όλοι οι μεγάλοι αθλητές, πρέπει να ξέρουν πότε να σταματήσουν (δε βλέπετε τον Τζόλε που δε μπορεί να πάρει τα πόδια του?), αποφασίζω ότι πρέπει να σηκωθώ να το αδειάσω επιτέλους. Tο επόμενο τσόφλι μπορεί να αποδειχτεί μοιραίο, οπότε προτιμώ να σηκωθώ τώρα και να τα πετάξω, παρά να σκουπίζω πατώματα και τραπέζια βραδιάτικα!
τα λέμε άλλη φορά. αη κισ γιου.

βαρέθηκα

έλλην blogger σε χειμερινή εξόρμηση

Η

το πρόβλημα με τον "κόσμο του Ολυμπιακού" (official trademark patented by magic tv, φως, πρωταθλητή, sportday και λοιπές "αξιόλογες" αθλητικές εφημερίδες) είναι ότι δεν έχει μάθει να χάνει...και για αυτό ευθύνεται μόνο ο ίδιος..γιατί άφησε να τον παραμυθιάζουν τόσο καιρό, εφημερίδες, πρόεδροι, παίχτες, προπονητές..Αλλά και γιατί του άρεσε να παραμυθιάζεται. Το γούσταρε, το ζούσε!

καθόμουν με έναν φίλο μου μετά το ντέρμπυ, τσιγάρο στο χέρι, μαυρίλα στο βλέμμα, βαθύς αναστεναγμός...:
"- να φύγει. Εντάξει, όχι τώρα, είμαστε σοβαρή ομάδα, αλλά να φύγει. το καλοκαίρι. μα να χάσει από τους πουθενάδες?"
τσιγάρο στο χέρι, μαυρίλα στο βλέμμα, βαθύς αναστεναγμός..

Δε μπορώ να πω ότι διαφωνώ, αλλά σίγουρα η αποπομπή σόλιντ δεν αποτελεί μοναδική λύση, αν δεν αναρωτηθούμε όλοι, τι συμβαίνει στην ομάδα, και γιατί τελικά είναι τόσο τραγικό να χάνεις από τον Παναθηναϊκό.

Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω, σε τι εξυπηρετεί τέτοιος πανικός, τέτοια μιζέρια, και τέτοια κακομοιριά, κάθε φορά που ο Ολυμπιακός κάνει μία ήττα. Ανάλογος πανικός και μιζέρια επικρατεί στις οπαδικές τάξεις όλων των ομάδων που διεκδικούν πρωτάθλημα (και φυσικά εννοώ Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, μην λέμε τώρα τα αυτονόητα περί ΠΑΟΚ. κλπ κλπ), απλά σαν γάβρος βλέπω τα πράγματα ενδοοικογενειακά..

Όλοι ψάχνουν φταίχτες, "δυσαρεστημένος ο κόκκαλης", "σόλιντ: δεν κινδυνεύει η θέση μου", εφημερίδες του κώλου ουρλιάζουν με μεγάλα κόκκινα γράμματα, ο κόσμος γκρινιάζει στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, αλλά κανείς δεν σκέφτεται το πιο απλό:

Μεγάλη ομάδα είναι ο βάζελος, ο μεγαλύτερος σου αντίπαλος, κάποια στιγμή, θα σου πάρει και 1-2 ματσάκια. Μπορεί και 3. Μπορεί και πρωτάθλημα. Μπορεί και 2 πρωταθλήματα. Μέσα στη ζωή είναι όλα αυτά. Δεν γίνεται πάντα να κερδίζεις.

Εγώ δεν τα βλέπω τόσο τραγικά τα πράγματα.. θα περιμένω και το ματς με την Σαχτάρ -aka Σαχτιόρ- (όπου δυστυχώς-εντελώς ψύχραιμα- βλέπω ήττα και λαϊκό δικαστήριο στο καραϊσκάκη) και θα δούμε μετά. Αυτή η ομάδα, καλώς ή κακώς, έκανε τον κύκλο της, το θέμα είναι να ανοίξει έναν καινούριο. Επιτυχημένο, ή όχι, δε ξέρω ακόμα. Αλλά ας σταματήσει πια αυτή η αλλαζονεία. Έχει πλάκα να χάνεις, γιατί η επόμενη νίκη είναι ακόμα πιο ηδονική, αλλά κυρίως έχει και μία χρησιμότητα, κατά την γνώμη μου: Η ήττα σε ξεγυμνώνει, σε αναγκάζει να δεις τον εαυτό σου, όπως ακριβώς είναι. Και δεν γίνεται να μην χάνεις ποτέ. όλοι χάνουν κάτι, κάποια στιγμή.

Εκτός ίσως από τον Πάρκερ Λιούις. Που δεν χάνει ποτέ.
υγ: αυτό το ποστ θα μπορούσε να έχει και τίτλο: πως να ποστάρετε κάτι που θα αφήσει όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες σας αδιάφορους... καλό σαββατοκύριακο!

Παιδική Εγκληματικότητα: 2 εικόνες αξίζουν όσο 2000 λέξεις (αλλά βαριέμαι)

ή: ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΘΑ ΓΙΝΩ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ (ΜΕ ΤΟ ΠΡΙΟΝΙ),
ή: από μικρό φαινότανε τι splatter θα γινότανε

πειστήριο1: Η μικρή Ελένη
"μπε"

Πειστήριο2: Η μικρή Ελένη:
"εντυπώσεις από το Σαββατοκύριακο"

i rest my case

burp

(ευχαριστώ πολύ τον ιάκωβο)

και 2 πρόχειρες απορίες:

1) Γιατί μπαμπάς και υιός Βαρδής είναι βαμμένοι (στη διαφήμιση του δίσκου τους) σαν τον Βουτσά όταν έκανε παλια σ' εκείνες τις κωμωδίες τον μαύρο?
και
2) αυτό το τζάνκι που μόλις είδα στην μπυροδιαφήμιση είναι bondgirl???

γουέλ φακ μη σάηντγουέηζ...

pop culture news: σεπερέητεντ ατ μπερθ

- ρε Μπίλαρε, έβλεπα προχθές the sopranos με το τζοαννάκι, και είσαι φτυστός ο Tony Soprano ρε συ!

- τι λέει ρε η κουφάλα...ρε δε φτάνει που έχεις να παίξεις μπάλα 2 χρόνια, από όταν παντρεύτηκες τα'χασες τελείως! ποιος είναι αυτός ο σοπράνος ρε?
- ο τόνυ ρε μαλάκα μου, κόψε εδώ φάση:

- ρε συ Τεό, του φέρνω λίγο, αλλά δεν μοιάζουμε και όσο ο Κύρτσος με τον Βutthead!

-Ναι ρε Μπίλαρε, ούτε καν όσο ο Χατζάρας με τον Σρεκ!

Αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες, το δηλώνω ευθαρσώς:ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΑΣΤΕΙΟΣ....ΟΙ 2 τελευταίες συνθέσεις ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ www.vamvax.net, το πιο δημοφιλές σάητ στο νότιο ματσουπίτσου! Ένα μέρος οπου μπορείτε να χτυπήσετε γκομινάκια, να μαγειρέψετε αυγά μιμόζα σε μηδενική βαρύτητα, και να συμμετάσχετε στο μεγαλύτερο κουίζ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΓΝΩΣΙΑΣ που έγινε ποτέ!

και για περισσότερους όμοιους άνθρωπους, ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!

μετά τιμής,

poli

is it woman, is it man?

"woman in death" by tsoupziggy

κρύο. βγαίνω από το σπίτι. στο δρόμο κάτι βάζελοι με κοιτάνε στραβά. θυμάμαι που τις είχα αρπάξει, πιτσιρικάς, από κάτι πανιώνιους στον ηλεκτρικό στην καλλιθέα, και ψιλοτσιτώνω.
flashback:
-τι ομάδα είσαι ρε ψηλέ?
τους κόβω με το μάτι. αυτοί είναι 6. εγώ, με έναν φίλο μου.
ακούγεται η φωνή του φίλου μου από δίπλα:
-ΑΕΚ ρε ψηλέ, τρέχει τίποτα?
τον μαλάκα, δεν κρατήθηκε, σε 2 λεπτά φτάνουμε καλλιθέα που είναι το σπίτι του..
ξαφνικά όλο το βαγόνι μετατρέπεται σε γροθιές, δόντια, στρατιωτικά μπουφάν, κόκκινα μάγουλα και κλωτσιές. και είμαι και γάβρος, ούτε καν αεκ.. μετά μετράμε τις ζημιές στα μούτρα μας και τα ρούχα μας.

-σου σκίσανε το μπουφάν.

-εσύ έχεις μια πατημασιά στο πόδι από κλωτσιά. πονάς?

-λίγο.

-πάμε για καφέ?

-πάμε. (παύση) Τα μουνόπανα....

επιστροφή στο τώρα. κατεβαίνω τις σκάλες και περιμένω στην πλατφόρμα. Ανοίγω τα νυσταγμένα μάτια μου, οι βάζελοι με προσπερνάνε και μπαίνουν στο δίπλα βαγόνι. βγάζω το ipod. Θέλω κάτι δυνατό. Με κιθάρες. όλντ σκουλ. όχι pearl jam. Με κάνουν να σκέφτομαι.. screaming trees? ούτε. alice in chains?χμμμ, ίσως...

music--->playlists--->rockout

qotsa, το "i never came?"

όχι, θα θυμηθώ χωρισμούς. τι σκατά rockout playlist έχω κάνει? τι δουλειά έχει αυτό το κομμάτι εδώ μέσα? να θυμηθώ να το σβήσω όταν γυρίσω σπίτι..

το " everybody knows that you're insane?"

όχι δε μπορώ την αυτοκριτική αυτή την στιγμή.. θέλω κάτι γκράντε, βαρύ, με κιθάρες, αμερικάνικο, που να έχω να ακούσω καιρό, αλλά να μη μου φέρνει στο μυαλό διάφορα..Ή να μου φέρνει στο μυαλό κάτι όμορφο....

έλα βρε μαλάκα, 5 λεπτά δρόμος είναι, βρες κάτι... η κοπέλα πίσω σου ήδη σε κοιτάει σαν χαζή γιατί έκανες ένα πεντάλεπτο να βάλεις τα ακουστικά, σε λίγο φτάνεις πανόρμου, νομίζω ότι και ο τυπάκος δίπλα σου κάτι σου είπε αλλά δεν ακούς γιατί επιτέλους έβαλες τα ακουστικά, όλο το βαγόνι σε κοιτάει σαν εξωγήινο, βρες κάτι!

οκ, το βρήκα

turn the page- metallica.

μα metallica?

ναι βρε μαλάκα, metallica, χέσε μας. μου θυμίζει και τον βουτσά, τον συγκάτοικό μου από αγγλία. το'χε αγοράσει όταν ήμασταν αγγλία και το είχε λιώσει. τον θυμήθηκα προχθές που έμαθα ότι οι van halen είναι υποψήφιοι να μπουν στο rock'n'roll hall of fame. θα χάρηκε. άσε που θα ελπίζει και σε κανένα reunion. να θυμηθώ να μπω στην σελίδα του γκρουπ του να δω τι κάνει.

καλά. μόνο μη ξεχαστείς και χτυπάς το πόδι σου, ή κουνάς το κεφάλι σου, ή κάνεις γκριμάτσες όπως όταν είσαι στο μπάνιο και έχεις βάλει στο φουλ το "fell on black days" και μιμείσαι τον κορνέλ.όλο ρεζίλι με κάνεις. καμιά μέρα θα πετύχουμε κανέναν από την δουλειά και θα με ξεφτιλίσεις τελείως.

καλάμεσυγχωρείς.

και αυτό το "καλαμεσυγχωρείς" (μία λέξη, αλά μπονάτσος) έχει παλιώσει. στους μισούς που το λες πλέον δεν ακούγεται αστείο, και οι άλλοι μισοί δυστυχώς, δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι "απαράδεκτοι".

καλάμεσυγχωρείς. (i'm a slow learner, what u gonna do?)

γκρρρ...

θυμάμαι και το βίντεοκλίπ, με μία στριπτιτζού, με κάτι κλάμματα, τον hetfield στις σκιες, νομίζω το'χε κάνει αυτός που είχε κάνει και το "smack my bitch up" των prodigy..εκείνο με τα drugs που ήταν ψιλοτσόντα...τεσπά.που είμαστε?

κατεχάκη. στην άλλη κατεβαίνεις.

οκ.

δε σου είπα να μην κάνεις γκριμάτσες και να μην σιγοτραγουδάς σαν χαζό? μας κοιτάει όλο το βαγόνι.

γάμα τους. εδώ είναι πουλέει" you pretend it doesn't bother you, but you just want to explode". γουστάρω.

καλάμεσυγχωρείς. σε λίγο λέει και:

All the same old cliché's - is it woman, is it man? - And you always seem outnumbered - you don't dare make a stand - Make your stand

πάμε μαζί το ρεφραίν? γουστάρω κι εγώ..γάμα τους:

here i am, on the road again, there i go, turn the page...

φτάνουμε ρε?

φτάσαμε, κατέβα..

τελειώνει και το τραγούδι ρε συ... τέλειο timing

ο αέρας με χτυπάει στο πρόσωπο. ξεκολλάω. μήνυμα. άλλο ένα τρίλεπτο μέχρι να καταφέρω να βγάλω το κινητό....

ΠΑΝΟΣ: " ψαρά, θα αργήσω κανά πεντάλεπτο"

μενού-->μηνύματα-->δημιουργία μηνύμ.-->μήνυμα κειμένου:

προς: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μήνυμα: είσαι ουαντικός, σολιντικός, και τσουκαλικός. και μαλάκας.

καλά του τα'πες... τι θα ακούσουμε?

blogging:σαν να πηδάς την Τζένιφερ Άνιστον

Ένας γνωστός αμερικανός παρουσιαστής και κωμικός, ο adam carolla, σχετικά πρόσφατα ανέλαβε το μεγαλύτερο πρωινό ραδιοφωνικό show στις ΗΠΑ, αντικαθιστώντας τον Howard Stern... Το γεγονός συζητήθηκε πολύ στην Αμερική, καθώς ο Stern θεωρείται μεγάλη μορφή του αμερικάνικου ραδιοφώνου.. Ο Carolla δεχόταν τον πρώτο καιρό τις ίδιες ερωτήσεις συνεχώς: "πώς νιώθεις που αντικαθιστάς τον Stern, πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις, μα δεν νιώθεις δέος κλπ κλπ.." τον είχαν πρήξει κανονικά. Σε μία συνέντευξή του πάντως, στο rolling stone, έδωσε μια απάντηση που μου άρεσε πολύ, και που ήταν πάνω-κάτω, η εξής:

"και τι να κάνω? είναι σαν να σου την πέφτει η Τζένιφερ Άνιστον.. ξέρεις ότι τα είχε με τον Μπραντ Πιτ, που είναι γαμώ τους γκόμενους, και τον γουστάρουν όλες.. είναι πιο ωραίος από σένα, και η Τζένιφερ τον αγαπούσε...αλλά η Τζένιφερ σε έχει καλέσει σπίτι της! τι θα κάνεις? δε θα γαμήσεις την Τζένιφερ Άνιστον???"

κάπως έτσι βλέπω κι εγώ το blogging...υπάρχουν χιλιάδες bloggers, που μπορούν να κάνουν αυτό που κάνω εγώ, πολύ καλύτερα.. σκέφτομαι κάτι για ποστ και κάνοντας ένα search στο google, βλέπω ότι το έχουν ήδη σκεφτεί και το έχουν γράψει καλύτερα από εμένα κάποιοι άλλοι, και καμιά φορά, πολλοί άλλοι..

Για παράδειγμα, ήθελα από προχθές να γράψω κάτι για την υπόθεση της 16χρονης στην Εύβοια.. Κάτι αστείο όμως, που να ξεφεύγει από την αμηχανία και την αγανάκτηση που προκαλεί η συγκεκριμένη είδηση, και φυσικά να μην ακουμπάει την κακομοιριά και την ξεφτίλα των ΜΜΕ. φυσικά, ο πιτσιρίκος με πρόλαβε. Με ένα κείμενο που έλεγε όλα αυτά που θα ήθελα να πω, με τον τρόπο που θα τα έγραφα κι εγώ, αν φυσικά είχα το ταλέντο του...

Κάπου εδώ θέλω να του πω μπράβο, γιατί ενώ η μισή μπλογκόσφαιρα ξεκατινιαζόταν (ή με αφορμή τον τσιπρόπουλο, είτε λόγω της αποκάλυψης για τον/την πρώτο/η ladyboy του ελληνικού blogging, είτε για τον τσαγκαρουσιάνο) αυτός είχε τα αντανακλαστικά να ξεφύγει από την εσωστρέφεια, και να σχολιάσει την επικαιρότητα χτυπώντας τις ελληνικές φοβίες και ενοχές, με τρόπο αιρετικό και προπάντων ασεβή.
Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: τώρα που ο πιτσιρίκος είπε αυτό που ήθελα να πω εγώ, πολύ καλύτερα από εμένα, ΕΓΩ ΤΙ ΚΑΝΩ?
δεν γράφω για το συγκεκριμένο θέμα, απογοητεύομαι, σταματάω να ποστάρω για λίγες μέρες μέχρι να έχω κάποια άλλη ιδέα? και αν και αυτή η ιδέα έχει ήδη αποτυπωθεί από bloggers που θαυμάζω, όπως πχ ο enteka ή ο old boy? δεν ξαναγράφω ποτέ?

Η απάντηση είναι: όχι.
με αφορμή λοιπόν την ατάκα του Carolla, συνεχίζω... προσπαθώ να γράψω κάτι καλό, ή κάτι που εγώ θεωρώ καλό, γιατί μέσα από το blog μου εκφράζομαι, ανταλάσσω απόψεις με διάφορους ημίτρελους που με διαβάζουν, και γιατί με βγάζει από την ρουτίνα της καθημερινότητας μου. και καμιά φορά, γράφω και κάτι καλό -με τα δικά μου τα κριτήρια βέβαια..-.

Αυτό το κείμενο γράφτηκε λόγω του σχετικού ποστ του πιτσιρίκου, μιας συζήτησης που είχα με έναν φίλο και με ρώταγε γιατί ασχολούμαι γενικότερα με τα blogs, και με αφορμή την δήλωση του Carolla που ξαναδιάβασα εντελώς τυχαία, σε ένα παλιό Rolling Stone σήμερα το πρωί.

αγαπητοί αναγνώστες,
νομίζω ότι μόλις πήδηξα την Τζένιφερ Άνιστον.

υγ: Ο Adam έχει πει και το εξής για την τηλεόραση, και είναι καλό να το κρατήσουμε σαν σκέψη τώρα που λυσσομανάνε τα κανάλια και ανήλικες γαμιούνται κάτω από θολά τετραγωνάκια στις οθόνες μας:
"Here's the problem with TV. All people on TV are TV people, and TV people are dumber than the dumbest guys you went to high school with. They just dress better."

καλημέρα, και καλή τύχη

pop culture news: χέβυ αζ φακ