i may NOT go to heaven, i hope SHE goes to hell...

τι καριόλα θεέ μου....

http://www.spin.com/features/news/2006/09/060928_courtneylove/

μάνα είναι μόνο μία (ευτυχώς ή δυστυχώς)

σήμερα το πρωί με ξύπνησε το θυροτηλέφωνο, κατά τις 7.. ήταν η μητέρα μου..ξεπερνώντας την έκπληξη μου και προσπαθώντας ταυτόχρονα να μαζέψω και να κλειδαμπαρώσω πράγματα που δεν θέλω να δει (don't ask), έπεσε το μάτι μου στην εφημερίδα που διάβαζα χθες και μου έσπασε τα νεύρα..
πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε τον πρώην της, φάτσα κάρτα στην εφημερίδα που ξεφυλλίζετε, νέο, ωραίο και επιτυχημένο, ενώ εσείς χαζεύετε απαράδεκτους με το σώβρακο, και καταβροχθίζετε μακαρόνια με γλυκιές πιπεριές, τόνο, και κάπαρη?
"τουλάχιστον μαγειρέυω καλά" σκέφτηκα, αυτός με όλα αυτά τα θέατρα και τις μαλακίες ούτε αυγό δε θα ξέρει να βράσει...
και αφού πέρασε αυτό το στιγμιαίο flashback (ή βλασback-επειδή εκείνη την ώρα έδινε ρέστα ο μπονάτσος, ή βλαξμπακ επειδή είμαι ηλίθιος που χαλιέμαι), έπρεπε να υποστώ και την μάνα μου, αγουροξυπνημένος και χωρίς καφέ, να μου εξηγεί ότι ήρθε να μου μαζέψει λίγο το σπίτι "για να μην με φάνε τα σκουλίκια", και να δει τι κάνω γιατί έχω να πάω σπίτι τους κανένα μήνα...
- σιγά μην φάνε εμένα τα σκουλίκια ρε μάνα, εδώ δε φάγανε αυτή την κωλόγρια που μένει δίπλα και έιναι και 100 χρονών...
- μη μιλάς έτσι. καφέ θες?
- θα φτιάξω μόνος μου, άστο...
- καλά ρε παιδί μου, πόσα άπλυτα πιάτα έχεις αφήσει πάλι?
- ήρθαν κάτι φίλοι και είδαμε την μπάλα χθες βράδυ και μείνανε...
(βασικά έχω να πλύνω πιάτα 2-3 μέρες, αυτό με την μπάλα ήταν παραμύθι, αλλά βαριόμουν να την ακούω πρωί-πρωί....)
και μετά βάζει μπρος το μηχανάκι, και εμείς αγόρι μου καλά, και ο αδερφός σου καλά, "τα 100 ευρώ να του πεις", δεν έχει αγόρι μου τώρα λεφτά, από βδομάδα που θα πληρωθεί, και σου είχα φυλάξει και μια μερίδα κουνελάκι, αλλά ξύπνησε ο πατέρας σου το βράδυ και το 'φαγε!
πεθαίνουμε ταυτόχρονα στα γέλια με την εικόνα του πατέρα μου να καταπίνει αμάσητο το καημένο το κουνέλι κατευθείαν από το ψυγείο στις 2 το πρωί.

μεταφερόμαστε στην κουζίνα, μου δείχνει μια κάρτα μιας γριας που κατεβαίνει υποψήφια νομαρχιακή σύμβουλος στην επαρχιακή πόλη από την οποία κατάγομαι και ψηφίζω ακόμα...
"θα ψηφίσεις ε?" με μισό μάτι
"ναι"
"αυτή να ψηφίσεις αγόρι μου, κατεβαίνει με τον κύριο γρηγόρη, πολύ καλή κυρία, είναι φίλη του τάδε, και του τάδε που ξέρει τον πατέρα σου από κει, και μια φορά είχαμε κάνει και ρεβεγιόν μαζί"
ώρες - ώρες σκέφτομαι ότι θα ’πρεπε να βάζανε άτομα σαν την μάνα μου στην προεκλογική εκστρατεία του ντινόπουλου, μπας και τον πάρει χαμπάρι και κανείς άλλος εκτός από την πιπιλή και τη μισή ν.δ. που βρίζει τον ζαγορίτη που τον διάλεξε..:
"ο κύριος αργύρης κατεβαίνει με την νουδού, πολύ καλός κύριος, ήταν δήμαρχος στα Βριλήσσια, και πολύ καλός δημοσιογράφος...μην τον κοιτάτε έτσι που είναι κοντός, έχει τσαγανό, μου το 'πε μια φίλη μου που μένει στα βόρεια προάστια, τον είχε πετύχει μια φορά στον δρόμο και του είχε πει γεια, και μια άλλη φίλη μου την είχε βοηθήσει με τον ανηψιό της που δεν είχε δουλειά, εξαιρετικός κύριος και με πολύ καλή οικογένεια"
it could work.
Επιστροφή στην κάρτα της κυρίας που κατεβαίνει με τον κύριο γρηγόρη –φίλος του πατέρα μου, γι’ αυτό την έχει πιάσει η κάψα την μάνα μου- κλπ κλπ..:
- ρε μάνα αυτή είναι σαν βαλσαμωμένη! Είναι σαν να την έχουν βαλσαμώσει, να την έχουν μπροκώσει από τους ώμους πάνω σε γαλάζιο φόντο και να την έβγαλαν φωτογραφία!
Η μάνα μου σκάει στα γέλια…
- το ξέρω βρε αγόρι μου, αλλά της έχουμε υποχρέωση..
- εγώ αυτήν, μάνα, δεν την ψηφίζω! Αν θες να ψηφίσω κάναν άλλο, κανονικό άνθρωπο εντάξει! Αν είναι θα ρίξω σκέτο το ψηφοδέλτιο του κυρίου γρηγόρη, χέσε με με την σκατόγρια…
- καλά παιδί μου, λέει και συνεχίζει να γελάει με την ζοχάδα μου…
σηκώνομαι και ντύνομαι…ρίχνω και μια μούτζα στον αυτιά όπως περνάω από το σαλόνι μου, έτσι για να πάει καλά η μέρα..
- πέτα παιδί μου και κανένα περιοδικό! Τι τα κρατάς όλα αυτά και σου πιάνουνε χώρο? Την ακούω να φωνάζει από μέσα..
- μάνα σε παρακαλώ πολύ άστα όπως είναι..
- να σου πετάξω αυτά τα διαφημιστικά? Τα χρειάζεσαι?
Κάθε φορά που έρχεται μου πετάει όλα τα ντελίβερυ στο πούστικο, για να μην παραγγέλνω απ’ έξω..περνάνε 1-2 μήνες μέχρι να ξαναμαζευτούν, και αν και όταν ξανάρθει, τα ξαναπετάει!
- όχι, άστα κι αυτά τα θέλω, τις προάλλες ήθελα να παραγγείλω και δεν μου είχες αφήσει τίποτα!
Ανοίγω την πόρτα
-αν θες τίποτα πάρε με
την φιλάω και φεύγω

χαμογελάει.

είμαι σίγουρος ότι μόλις έκλεισα την πόρτα, μάζεψε όλα τα διαφημιστικά για ντελίβερυ και τα πέταξε...

the waiting drove me mad

πιτσιρικάς, στο σπίτι του φίλου μου του σήφη, να ακούμε το VS από πικάπ, και εγώ να ξεφυλλίζω αυτό:

τόσα χρόνια μετά, τόσοι άνθρωποι που ήρθαν και έφυγαν, που ήρθαν και έμειναν, δεκατόσα χρόνια αγάπης, σεξ, φιλίας, απογοήτευσης, ξεφτίλας, δουλειάς, ανεμελιάς, νίκης, ήττας, συμβιβασμών, ζαλάδας και τσίτας, εγώ πάνω, και εγώ πάλι κάτω. εγώ στα χανιά, στην αθήνα, στην αγγλία, στην λαμία, στην λήμνο, στην γαλλία, στην ισπανία, στην δανία, την σουηδία και την γερμανία, σε μέρη που αγάπησα και μέρη που δε θα ξαναπάω ποτέ, φίλοι, γκόμενες, αγάπες, γαμήσια, χαρές, λύπες, να ανεβαίνω αθήνα και να τρώω το χαρτζηλίκι μου σε σινγκλάκια, να βλέπω το singles με την τζο και να γελάμε με τα ρούχα του γκόσαρντ, ο σήφης να με ρωτάει αν έχω ακούσει το who you are, με τον μάνο να τζαμάρουμε παιδάκια ακόμα το state of love and trust, να κλαίω με το loveboatcaptain, να σχεδιάζω τατού -που δεν έγινε ποτέ- το i am mine, να ακούω τον εαυτό μου στο bootleg της δεύτερης συναυλίας τους στο λονδίνο, να χτυπιέμαι σαν παιδάκι με τον αντώνη πριν 2 βδομάδες σε ένα πάρτυ με το alive. όπου με φτάνουν τα πόδια μου, το μυαλό μου, και τα λεφτά που έχω στην τσέπη. μερικές φορές η ζωή δε σε αφήνει ήσυχο.

είμαι ο ίδιος. και η μουσική μέσα μου είναι η ίδια.

COUNTDOWN TO BLISS:

3 days

don't it make you smile...?

u have killed me (ατάκες κρεβατιού)

-photo credit: http://theimaginaryworld.com-

- τρελό fame story του χρόνου!
- ε ναι, με τόσο μικρόφωνο....

ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και πού παω?

• ξηρόκαρπος
• πολύσπορος
• πολύτεκνος
• ποντίκαρπος (μου'χει μείνει από τις άθλιες γκαρσονιέρες που είδα όταν έψαχνα σπίτι)
• ψωλήκαρπος (σόρυ κιόλας πρωί-πρωί)
• πολύξερος
• παξοίκαρπος (από τις διακοπές)
• πολύδωρας (το γαλάζιο παιδί)
• polly-pocket
• πολύπλευρος
• κατσίκαρπος (λόγω κουρέματος- βλ. παλιότερο τοπ10)
• σερ Πωλ Μακάρτνυ
• πολυκανδριώτης (συνενόηση μπουζούκι)
• τζι- πόλυ
• πολύωρος
• πολυτεχνίτης (κι ερημοσπίτης)
• πολύποδας
• πολυσκληροςγιαναχωρεσει
• πολυτάλαντος
• πολύνεκρος
• πολύπλοκος
• πολυδάνειο (σε 69 άτοκες δόσεις)
• πολυακριλαμίδιο

(and that ain't even my real name....)

βέφα mode: on

λοιπόν θα σας γράψω μια καταπληκτική συνταγή που έκανα χθες. είναι προσαρμογή μιας συνταγής που είχα διαβάσει στην lifo, στον κύριο που γράφει τα ημερολόγια κουζίνας (δε θυμάμαι όνομα και βαριέμαι να ψάχνω- συγνώμη)...

πήρα ντοματάκια, τα έπλυνα καλά, και τα έβαλα ανάποδα (με το κοτσάνι -που αφαίρεσα- προς τα κάτω) για να στέκονται όρθια στο ταψάκι τους. (χάου γκέη ντιντ ΔΑΤ σάουντ?-ενηγουέηζ...)
μετά πρόσθεσα καυτερές πιπεριές κέρατο που έιχα κόψει ροδέλες και είχα βάλει σε νερό για λίγο για να μην καίνε πολύ...
χάραξα τα ντοματάκια σταυρό στην πάνω μεριά τους, και περίχυσα το ταψί με λάδι, και κοπανισμένο σκόρδο... αλάτι, πιπέρι, και προς το τέλος-για να μην πικρίσει- ρίγανη..
το έβαλα στον φούρνο σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαραθούν και να μαλακώσουν τα ντοματάκια...
μετά τα έβγαλα, τα άφησα να κρυώσουν, τα χώρισα σε 2 μερίδες, και έφτιαξα 2 ντάκους.
στον ένα έβαλα τα παραπάνω υλικά και γιαούρτι αντί για φέτα/μυζήθρα, και στον άλλο έβαλα κανονικά φέτα και κάπαρη...
ήηηηηηηταν ΤΕΛΕΙΑ!
φυσικά φιλενάδες μου, όλα τα σκεύη που χρησιμοποιώ, από πηρούνια μέχρι σκορδο-crusher, TA ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΑ VEFA'S HOUSE.

και σε αυτό το σημείο, θέλω να καταδικάσω τον άλφα και τον πρόεδρο/ άνκορμαν/ βραδύγλωσσο Ν. Χατζηνικολάου, που αντικατέστησαν την ΒΕΦΑΡΑ με εκείνο το μαλακισμένο που κάνει γκριματσες σαν τον τζιμ κάρεη και τραγουδάει σαν ομαδάρχης σε παιδική κατασκήνωση.. (πλάκα κάνω, μια χαρά είναι κι ο ευτύχης, απλά είμαι δουλειά και βαριέμαι-αν και έχει κάτι από το χαμόγελο του κότσιρα, αλλά τέλος πάντων...επίσης η βέφα μου θυμίζει την γιαγιά μου, ή μάλλον μια-δυο κοκέτες φίλες της γιαγιάς μου, ή της μάνας μου, ή τέλος πάντων, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω...ουφ!)
και για να πω κάτι που θα καταλάβει αυτό το ζωντόβολο αλλά και όλοι όσοι τον παρακολουθούν:
VEFA RUUUUUULLLEEEEEZZZZ ρεεεεεεεεεε!
now gimme some love..
πισ άουτ

με τρόπο

eye glasses
Originally uploaded by J. A. Bailey.

- Είμαι πολύ σοβαρός. το εννοώ. ΠΡΟΣΕΞΕ πώς θα της το πεις! ΠΡΟΣΕΞΕ! σε ψάχνει από χθες, το κινητό το'χεις κλειστό, μας πήρε όλους χθες και μας ρώταγε πού είναι ο μανόλης και εμείς το παίζαμε μαλάκες, δηλαδή η Γιούλη έχει αφηνιάσει! φυσικά, μην διανοηθείς να ΜΗΝ της το πεις. εκτός του ότι προφανώς το έχει καταλάβει, θα φανούμε και εμείς μαλάκες που της λέγαμε ότι δεν έχουμε ιδέα χθες βράδυ.. άσε που εμένα με ρώτησε κιόλας...
- τι σε ρώτησε?
- με ρώτησε, στα καλά καθούμενα, αν είσαι με την ιωάννα!
-και τι της είπες?
-τι να της πω βρε μαλάκα? ότι δεν ξέρω, ότι μάλλον κοιμάσαι και γι'αυτό το 'χεις κλειστό, κλπ κλπ
- το πίστεψε?
- αρχίδια.. μανόλη είναι μαλακία ρε συ.. πες της το, να τελειώνει η ιστορία.. δεν αξίζει κοροϊδία η μικρή, σε αγαπάει και είστε και καιρό μαζί.. άσε που πιστεύω ότι το΄'χει καταλάβει...
-καλά θα της το πω!
-με τρόπο ε? χθες ήταν χάλια στο τηλέφωνο..στον σπύρο ούρλιαζε, εμένα με έβριζε! την ακουσα πολύ νευριασμένη! μην το ξεφτιλίσεις. ΜΕ ΤΡΟΠΟ!
- ναι ρε, ώχουυυ.. με πρήξατε.

ο μανόλης κλείνει το τηλέφωνο, σκέφτεται για λίγο, και σχηματίζει τον αριθμό της γιούλης.

- έλα
- έλα γιουλάκι, καλημέρα
- πού ήσουν χθες?
- έλα ρε γιούλη, τι καταλαβαίνεις τώρα... να περάσω από κει να τα πούμε?
- οχι. δε θέλω να σε δω. θέλω να δω αν έχεις τα αρχίδια να πάρεις την ευθύνη. να δω αν μπορείς να μου τα πεις όλα.
- καλά... τι να σου πω?
- πού ήσουν χθες!
- για ποτό, και μετά σπίτι μου..
- με ποιον ήσουν και είχες το τηλέφωνο κλειστό?
- ε.. ήμουν με την ιωάννα...
- και τι κάνατε με την ιωάννα και είχες το κινητό σου κλειστό?
- έλα ρε γιούλη τώρα, τι καταλαβαίνεις?
- ΟΧΙ! ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ! ΛΕΓΕ ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ! ΛΕΓΕ!
- τι να σου πω ρε γιούλη, αφου τα ξέρεις..
- ΛΕΓΕ!
- ό,τι και να κάναμε, αυτή δε φορούσε τίποτα...
- κι εσύ μανόλη ΤΙ φορούσες???
-.... τα γυαλιά μου.

μα το τεταρτάκι στην υπερυψωμένη, μένει-μένει, ΠΑΝΤΑ στον Πολέμη!

Πήγα φαντάρος στην Λήμνο. επί Πασοκάρας. δεν είχα πολιτικό βύσμα, αλλά τελικά λίγο από δω, λίγο από κει, κάτι κατάφερα και τρύπωσα σε ένα γραφείο. δε μπορούσα να κάνω πολλά, γιατί ήμασταν συνέχεια σε εμπλοκή (τι απαίσια λέξη), δηλαδή δε γλύτωνα σκοπιές, αλλά κατάφερα να γλιτώνω κάνα δύσκολο νουμεράκι, να πηγαίνω κάνα μπάνιο, έφτιαξα μερικούς φίλους (αν και είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι αυτό το αρχίδι ο Παναγιώτης που με διαβάζει και ήμαστε μαζί φαντάροι, θα γκρινιάξει - αλλά πιστέψτε με...) και πραγματικά ΓΑΜΗΣΑ πατόκορφα έναν δύο φαντάρους από τον λόχο μου που μας είχαν ξύσει τα άντερα -για διάφορους λόγους.

Ο ένας ήταν -τότε- 28 χρονών και μας πήδαγε κανονικά ενώ ήταν σειρά μας γιατί είχε χωθεί σε γραφείο πριν από εμένα, και ο άλλος ήταν ένας φλωράκος που είχε βάλει μέσο για να πάρει άδεια, ένα μόλις μήνα αφού φτάσαμε στο νησί, και ενώ ήμασταν σε ΤΡΕΛΗ εμπλοκή (29 μέσα - 1 έξω, το θυμάμαι σαν και τώρα).

Μας είχανε και φυλάγαμε μια υπερυψωμένη σκοπιά, γεμάτη με χύσια φαντάρων, πορνοπεριοδικά, με σπασμένο τζάμι, και πολύ όμορφη θέα του στρατοπέδου και κάτι ψευτοβουνών γύρω από την Μύρινα.

Η "υπερυψωμένη" είναι μέχρι τώρα το κυριότερο παράδειγμα που έχω από την ζωή μου ότι ουδέν κακό - αμπιγιέ καλού, γιν και γιανγκ κλπ κλπ..μέσα στην χακί βρωμιά της, ταξίδευα στα χανιά, στην αγγλία, διάβαζα βιβλία, χάζευα το νησί, κρύωνα, σιχαινόμουνα, με τσιμπάγανε κοριοί, πάλευα να γλυτώσω φυλακές, άκουγα λυριτζή - οικονόμου στο κοινόχρηστο ραδιοφωνάκι της που κάποιος παλιός είχε αφήσει κληρονομιά, και μουσικές, πολλές μουσικές από την ερα, από την αθήνα που μου φαινόταν σαν άλλη χώρα, άλλη πραγματικότητα.
Χθες με πήρε τηλέφωνο ο παναγιώτης και μου είπε ότι βρήκε ένα παιδί στο γυμναστήριο, που μόλις απολύθηκε από το στρατόπεδο της Λήμνου που ήμαστε κι εμείς. Και του είπε ότι ένας κεραυνός χτύπησε, λέει, την υπερυψωμένη και την κατέστρεψε. Δεν έμεινε τίποτα. Γέλασα, αλλά ψιλονοστάλγησα κιόλας.

Σήμερα το βράδυ θα πάμε για σούσι με τις σχέσεις μας και -κλασσικά- θα θυμηθούμε ιστορίες από την υπερυψωμένη..(αυτή την Φωτεινή του Παναγιώτη την λυπάμαι, έχει ακούσει τις ίδιες ιστορίες πάνω από 30 φορές. Εμένα απλά τις έχουν ακούσει 30 διαφορετικές κοπέλες..χα!)
αν θυμηθώ καμιά καλή, μπορεί να την βάλω και στο μπλογκ.

(αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που υπηρέτησαν μαζί μου τότε, και κυρίως στον Μ.Π, στον οποίο αφιερωνα και το τραγουδάκι του τίτλου -ελαφρώς παραλλαγμένο-, κάθε φορά που του ανακοίνωνα χαμογελαστός ότι έχει τέταρτο νούμερο -4με6 το πρωί- στην υπερυψωμένη)

STOP THE PRESS: Banksy's done it again

o banksy, ο γνωστός ακτιβιστής καλλιτέχνης ξαναχτύπησε. τρύπωσε στην disneyland και τοποθέτησε ανάμεσα στα τραινάκια και τις παπαριές, ένα ομοίωμα κρατούμενου στο Γκουαντάναμο. οι επισκέπτες του πάρκου αντίκρυσαν μια κούκλα ντυμένη με πορτοκαλί φόρμα και δεμένη σε χέρια και πόδια. μετά την ποπ-λάητ επίθεση στην πάρις χίλτον (εύκολος αλλά κατανοητός στόχος), ο banksy επέστρεψε στην στείρα κοινωνική κριτική που όλοι αγαπάμε.

ώρα είναι να αρχίσει τίποτα τέτοια και ο νταλάρας. Ή ο κότσιρας.
Θεέ μου!

περισσότερα για το θέμα εδώ:
http://www.spin.com/features/everybodystalkingabout/2006/09/060912_banksy/
http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/5335400.stm

Για τον banksy, τον οποίο γουστάρω αν και ψιλοκράζω σε παρέες αλλά και σε αυτό το μπλογκ γιατί το παίζω μεταμοντέρνος και κυνικός, θα γράψω αναλυτικά κάποια άλλη στιγμή. η ιστοσελίδα του είναι: www.banksy.co.uk/ .

υγ:δε μπορούσε να έρθει κι από δω να γαμήσει καμιά από αυτές τις αγελάδες μπροστά στο μέγαρο μουσικής ρε γαμώτο? να την κάνει έντεχνη, με γιλέκο - πουκαμισάκι αλά νταλάρας, μαλλί αλά κότσιρας, και με 500ευρα στα μαστάρια? τέλος πάντων, όσο ζω ελπίζω. σας φιλώ στην μούρη,

poli

αδελφική αγάπη: 10 ατάκες των αδελφών Gallagher

(από αριστερά στα δεξιά) Liam και Noel Gallagher: ιδρυτικά μέλη των Oasis, τραγουδιστής και κύριος συνθέτης του συγκροτήματος αντίστοιχα. διάσημοι για την μουσική τους, όσο και για τις δηλώσεις τους:

1. "She can't even chew gum and walk in a straight line, let alone write a book."
   (Liam, για την Victoria Beckam και την ανακοίνωση ότι ετοιμάζει την αυτοβιογραφία της)
2. "People say we're the Rolling Stones and that Blur are the Beatles. We're the Stones and the Beatles. They're the fucking Monkees." (Noel, για τους Blur)
3. "Isn't he the fat dancer from Take That?" (Noel, για τον Robbie Williams)
4. "Ι hope they catch AIDS and die" (Noel, για τους Damon Albarn και Alex James των Blur)
5. "I'm just glad I lived long enough to hear the shittiest band ever" (Noel, για το συγκρότημα Sum 41)
6. "Chris Martin looks like a fuckin' Geography teacher.what's all that fuckin' shit with writing messages about free trade on his hand when he's playing? if he wants to write things down i'll give him a fuckin' pen and a pad of paper." (Liam, για τον Chris Martin, τραγουδιστή των Coldplay)
7. "She looks like some fuckin' tart from fuckin' Newcastle" (Noel, για την Christina Aguilera)
8. "They should be shot" (Noel, για τους Backstreet Boys)
9. "Just because you sell a lot of records, it doesn't mean you're any good. Just look at Phil Collins" (Liam)
10. "What can Bono tell me I don't know?I'm not looking for guidance. There are days I believe and days I don't. Fuck the lot of 'em. I'm going for a stella. And when I've had 10 of 'em I'M fucking god. Fuck Bono. I don't need his guidance.He'd talk a glass eye to sleep." (Liam, για τον Bono και για το αν πιστεύει στον Θεό.)

sources: http://www.oasisfanatic.com/band/oasis_quotes.php, http://en.wikiquote.org/wiki/Liam_Gallagher, http://en.wikipedia.org/wiki/The_Gallagher_Brothers, http://en.wikipedia.org/wiki/Noel_Gallagher, www.spin.com,

photo source: http://www.oasisfanatic.com -http://www.q4music.com/

κυριακή (στο repeat)

Ξύπνησα νωρίς. δε μπορώ να ισιώσω με τίποτα. πήγα σε ένα πάρτυ χθες βράδυ στην Ανάβυσσο και ήπια πάρα πολύ. η μαρία δεν ήρθε. έκανα αυτό το κλασσικό κόλπο που κάνουν όλοι στις σχέσεις.. όταν φαίνεται ότι καλείς την άλλη να έρθει (στην πραγματικότητα θες να πας μόνο με τους άντρες φίλους σου) και με την πρώτη ευκαιρία, καταφέρνεις να πείσεις την κοπέλα σου ότι θα πας μόνος σου και φταίει ΑΥΤΗ για αυτό.. είμαι εξπέρ σε αυτο, και το κάνω συνέχεια... για παράδειγμα:

- θα πάω σε πάρτυ απόψε..
- α ναι? ποιος το κάνει?
-ένας φίλος μου σερφάς μας κάλεσε, δε ξέρω ποιος το κάνει, θα 'ναι τίγκα στους σερφάδες..
-σερφάδες ε? χμμμμ..
-MAPIA!
-τι? (χαμογελάει πονηρά..)
-αυτό ήταν! θα πάω μόνος μου!

και πήγα.. βέβαια, μόνο χαζή δεν είναι, και μετά με δούλευε κιόλας που της το έφερα έτσι, αλλά το γυρίσαμε στην πλάκα, ζήλια δεν παίζει, οπότε γελάσαμε και κάναμε ξεχωριστα σχέδια για το βράδυ...
τέλος πάντων, πήγα, γύρισα, κοιμήθηκα και ξύπνησα διαλυμένος.. έφτιαξα ένα τσάι με γάλα (κατάλοιπο από αγγλία) και άραξα στον υπολογιστή.. μετά ξάπλωσα και συνέχισα να διαβάζω ένα βιβλίο που πήρα χθες, το: "1000 extra-ordinary objects" (taschen). καταπληκτικό βιβλίο. όταν το τελειώσω θα ανεβάσω σε ένα κειμενάκι εδώ τα αγαπημένα μου αντικείμενα.

δε χορταίνω να το χαζεύω! περιέχει παράξενα αντικείμενα από όλο τον κόσμο που ούτε μπορεί να φανταστεί κανείς! από εμφιαλωμένο νερό με γεύση "πικάντικο ψάρι" ειδικά για γάτες, μέχρι "προφυλακτικά" για τα δημόσια καρτοτηλέφωνα (για όσους σιχαίνονται να ακουμπάνε το πρόσωπο τους στο ακουστικό) και δανέζικα ζαχαρωτά που μοιάζουν -και ονομάζονται- "κουτσουλιές γλάρου"! τα πιο χαριτωμένα και περίεργα έρχονται από την Ασία γενικότερα, και τα πιο ηλίθια και άχρηστα συνήθως είναι από ΗΠΑ και Ιαπωνία...

μαγειρεύω κάτι προκάτ τορτελίνι με βούτυρο και σκόρδο, φτιάχνω καφέ και κάθομαι να γράψω επιτέλους ένα ποστ που ετοιμάζω εδώ και πολύ καιρό για το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου.

από τα περασμένα χριστούγεννα, έχω στο σπίτι μου ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο.. έχω έναν περίεργο χώρο δίπλα στο σαλόνι μου, δεν γεμίζει με τίποτα, και όταν στόλισα το δέντρο πέρσι τα χριστούγεννα, ο χώρος γέμισε και ομόρφυνε, σκέφτηκα γουατ δε φακ, και από τότε βρίσκεται στολισμένο και όμορφο στο δυαράκι μου.

τις απόκριες του κρέμασα μάσκες, το πάσχα το στόλισα με κόκκινα αυγά, και το καλοκαίρι πήγα λαϊκή, ψώνισα μαγιουδάκια και το στόλισα! στην κορυφή του, αρχικά σκεφτόμουν να βάλω τον τζιοβάνι ή τον σταλόνε, αλλά τελικά ένα βράδυ είχα πάει ψυρρή, είδα την ελεονώρα μελέτη από κοντά, και τελικά έβαλα αυτήν.. είμαι ρηχός και ναι, είναι ζώον, το ξέρω, αλλά είναι αστέρι από κοντά και δεν αλλάζω γνώμη με τίποτα!

τώρα που γύρισα από τις διακοπές, σκεφτόμουν ότι το έχω βαρεθεί και θέλω να το ξεφορτωθώ αλλά μάλλον δε θα το κάνω, για 2 λόγους:

1. όλοι μου λένε "το'χεις τόσο καιρό στο άσχετο, και τώρα θα το πετάξεις? σε λίγο έχουμε πάλι χριστούγεννα!" και..
2. φαντάζεστε να με δει κανένας γείτονας να το κουβαλάω σεπτεμβριάτικα να το πετάξω? θα με περάσουν για παρανοϊκό! με κοιτάνε που με κοιτάνε σαν εξωγήινο οι μπαρμπάδες, μην τους δίνω και δικαιώματα...

μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω κάτι για το δεντράκι αλλά δε μου έβγαινε, οπότε αποφάσισα απλά να το συμπεριλάβω σήμερα εδώ, κι ας είναι λίγο άσχετο..

τέλος πάντων, η ημέρα κύλισε το ίδιο χαλαρά...το απόγευμα πήγα βόλτα ψυρρή και για καφέ στο μοναστηράκι με 2 φίλους... έχει πιάσει ψύχρα έξω και μου αρέσει.. ήταν να πάω και για ποτό αλλά νιώθω πολύ κουρασμένος. άσ'το για αύριο..

πρώτη κυριακή μόνος στο σπίτι μετά τις διακοπές.. έχω την εντύπωση ότι τέτοιες κυριακές έχω ζήσει άπειρες, και θα ζήσω κι άλλες, ίδιες κι απαράλλαχτες στο μέλλον. δε με πειράζει. που και που μου αρέσουν.

ανοίγω τα παράθυρα και το αεράκι μου φυσάει το πρόσωπο, ξεφυλλίζει σαν περίεργο παιδί τα περιοδικά μου και ανεμίζει τα πουκάμισα που έχω κρεμάσει πρόχειρα στις ντουλάπες.

καλό φθινόπωρο.

just do it

I hurt myself today

To see if I still feel

I focus on the pain

The only thing that's real

(είδα την διαφήμιση με τα αθλητικά και θυμήθηκα ένα σχετικό ποστ από το πολύ καλό μπλογκ stereonova αλλά και την καταπληκτική διασκευή του Cash, στο τραγούδι των ΝΙΝ. να σας πω την αλήθεια θύμωσα, γιατί ορισμένα πράγματα - ταινίες, μουσικές, άνθρωποι- δεν εμφανίστηκαν στην ζωή μας για να πουλάνε λάστιχα και κορδόνια... αλλά δε θα μουρμουρίσω άλλο. σε λίγο αλλάζει η μέρα... δείτε το βίντεο και ευχαριστηθείτε το τραγούδι...)

καλημέρα

Noah K. Everyday

O φωτογράφος Νoah Κalina φωτογραφίζει τον εαυτό του κάθε μέρα, τα τελευταία 6 χρόνια

(το video το βρήκα στο www.youtube.com. το επίσημο σάητ του noah είναι:

http://www.noahkalina.com/, και η σελίδα του εγχειρήματος Νoah Κ. Εveryday είναι το:

http://www.everyday.noahkalina.com/... απίθανο ε? )