βέφα mode: on

λοιπόν θα σας γράψω μια καταπληκτική συνταγή που έκανα χθες. είναι προσαρμογή μιας συνταγής που είχα διαβάσει στην lifo, στον κύριο που γράφει τα ημερολόγια κουζίνας (δε θυμάμαι όνομα και βαριέμαι να ψάχνω- συγνώμη)...

πήρα ντοματάκια, τα έπλυνα καλά, και τα έβαλα ανάποδα (με το κοτσάνι -που αφαίρεσα- προς τα κάτω) για να στέκονται όρθια στο ταψάκι τους. (χάου γκέη ντιντ ΔΑΤ σάουντ?-ενηγουέηζ...)
μετά πρόσθεσα καυτερές πιπεριές κέρατο που έιχα κόψει ροδέλες και είχα βάλει σε νερό για λίγο για να μην καίνε πολύ...
χάραξα τα ντοματάκια σταυρό στην πάνω μεριά τους, και περίχυσα το ταψί με λάδι, και κοπανισμένο σκόρδο... αλάτι, πιπέρι, και προς το τέλος-για να μην πικρίσει- ρίγανη..
το έβαλα στον φούρνο σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαραθούν και να μαλακώσουν τα ντοματάκια...
μετά τα έβγαλα, τα άφησα να κρυώσουν, τα χώρισα σε 2 μερίδες, και έφτιαξα 2 ντάκους.
στον ένα έβαλα τα παραπάνω υλικά και γιαούρτι αντί για φέτα/μυζήθρα, και στον άλλο έβαλα κανονικά φέτα και κάπαρη...
ήηηηηηηταν ΤΕΛΕΙΑ!
φυσικά φιλενάδες μου, όλα τα σκεύη που χρησιμοποιώ, από πηρούνια μέχρι σκορδο-crusher, TA ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΑ VEFA'S HOUSE.

και σε αυτό το σημείο, θέλω να καταδικάσω τον άλφα και τον πρόεδρο/ άνκορμαν/ βραδύγλωσσο Ν. Χατζηνικολάου, που αντικατέστησαν την ΒΕΦΑΡΑ με εκείνο το μαλακισμένο που κάνει γκριματσες σαν τον τζιμ κάρεη και τραγουδάει σαν ομαδάρχης σε παιδική κατασκήνωση.. (πλάκα κάνω, μια χαρά είναι κι ο ευτύχης, απλά είμαι δουλειά και βαριέμαι-αν και έχει κάτι από το χαμόγελο του κότσιρα, αλλά τέλος πάντων...επίσης η βέφα μου θυμίζει την γιαγιά μου, ή μάλλον μια-δυο κοκέτες φίλες της γιαγιάς μου, ή της μάνας μου, ή τέλος πάντων, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω...ουφ!)
και για να πω κάτι που θα καταλάβει αυτό το ζωντόβολο αλλά και όλοι όσοι τον παρακολουθούν:
VEFA RUUUUUULLLEEEEEZZZZ ρεεεεεεεεεε!
now gimme some love..
πισ άουτ