μάνα είναι μόνο μία (ευτυχώς ή δυστυχώς)

σήμερα το πρωί με ξύπνησε το θυροτηλέφωνο, κατά τις 7.. ήταν η μητέρα μου..ξεπερνώντας την έκπληξη μου και προσπαθώντας ταυτόχρονα να μαζέψω και να κλειδαμπαρώσω πράγματα που δεν θέλω να δει (don't ask), έπεσε το μάτι μου στην εφημερίδα που διάβαζα χθες και μου έσπασε τα νεύρα..
πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε τον πρώην της, φάτσα κάρτα στην εφημερίδα που ξεφυλλίζετε, νέο, ωραίο και επιτυχημένο, ενώ εσείς χαζεύετε απαράδεκτους με το σώβρακο, και καταβροχθίζετε μακαρόνια με γλυκιές πιπεριές, τόνο, και κάπαρη?
"τουλάχιστον μαγειρέυω καλά" σκέφτηκα, αυτός με όλα αυτά τα θέατρα και τις μαλακίες ούτε αυγό δε θα ξέρει να βράσει...
και αφού πέρασε αυτό το στιγμιαίο flashback (ή βλασback-επειδή εκείνη την ώρα έδινε ρέστα ο μπονάτσος, ή βλαξμπακ επειδή είμαι ηλίθιος που χαλιέμαι), έπρεπε να υποστώ και την μάνα μου, αγουροξυπνημένος και χωρίς καφέ, να μου εξηγεί ότι ήρθε να μου μαζέψει λίγο το σπίτι "για να μην με φάνε τα σκουλίκια", και να δει τι κάνω γιατί έχω να πάω σπίτι τους κανένα μήνα...
- σιγά μην φάνε εμένα τα σκουλίκια ρε μάνα, εδώ δε φάγανε αυτή την κωλόγρια που μένει δίπλα και έιναι και 100 χρονών...
- μη μιλάς έτσι. καφέ θες?
- θα φτιάξω μόνος μου, άστο...
- καλά ρε παιδί μου, πόσα άπλυτα πιάτα έχεις αφήσει πάλι?
- ήρθαν κάτι φίλοι και είδαμε την μπάλα χθες βράδυ και μείνανε...
(βασικά έχω να πλύνω πιάτα 2-3 μέρες, αυτό με την μπάλα ήταν παραμύθι, αλλά βαριόμουν να την ακούω πρωί-πρωί....)
και μετά βάζει μπρος το μηχανάκι, και εμείς αγόρι μου καλά, και ο αδερφός σου καλά, "τα 100 ευρώ να του πεις", δεν έχει αγόρι μου τώρα λεφτά, από βδομάδα που θα πληρωθεί, και σου είχα φυλάξει και μια μερίδα κουνελάκι, αλλά ξύπνησε ο πατέρας σου το βράδυ και το 'φαγε!
πεθαίνουμε ταυτόχρονα στα γέλια με την εικόνα του πατέρα μου να καταπίνει αμάσητο το καημένο το κουνέλι κατευθείαν από το ψυγείο στις 2 το πρωί.

μεταφερόμαστε στην κουζίνα, μου δείχνει μια κάρτα μιας γριας που κατεβαίνει υποψήφια νομαρχιακή σύμβουλος στην επαρχιακή πόλη από την οποία κατάγομαι και ψηφίζω ακόμα...
"θα ψηφίσεις ε?" με μισό μάτι
"ναι"
"αυτή να ψηφίσεις αγόρι μου, κατεβαίνει με τον κύριο γρηγόρη, πολύ καλή κυρία, είναι φίλη του τάδε, και του τάδε που ξέρει τον πατέρα σου από κει, και μια φορά είχαμε κάνει και ρεβεγιόν μαζί"
ώρες - ώρες σκέφτομαι ότι θα ’πρεπε να βάζανε άτομα σαν την μάνα μου στην προεκλογική εκστρατεία του ντινόπουλου, μπας και τον πάρει χαμπάρι και κανείς άλλος εκτός από την πιπιλή και τη μισή ν.δ. που βρίζει τον ζαγορίτη που τον διάλεξε..:
"ο κύριος αργύρης κατεβαίνει με την νουδού, πολύ καλός κύριος, ήταν δήμαρχος στα Βριλήσσια, και πολύ καλός δημοσιογράφος...μην τον κοιτάτε έτσι που είναι κοντός, έχει τσαγανό, μου το 'πε μια φίλη μου που μένει στα βόρεια προάστια, τον είχε πετύχει μια φορά στον δρόμο και του είχε πει γεια, και μια άλλη φίλη μου την είχε βοηθήσει με τον ανηψιό της που δεν είχε δουλειά, εξαιρετικός κύριος και με πολύ καλή οικογένεια"
it could work.
Επιστροφή στην κάρτα της κυρίας που κατεβαίνει με τον κύριο γρηγόρη –φίλος του πατέρα μου, γι’ αυτό την έχει πιάσει η κάψα την μάνα μου- κλπ κλπ..:
- ρε μάνα αυτή είναι σαν βαλσαμωμένη! Είναι σαν να την έχουν βαλσαμώσει, να την έχουν μπροκώσει από τους ώμους πάνω σε γαλάζιο φόντο και να την έβγαλαν φωτογραφία!
Η μάνα μου σκάει στα γέλια…
- το ξέρω βρε αγόρι μου, αλλά της έχουμε υποχρέωση..
- εγώ αυτήν, μάνα, δεν την ψηφίζω! Αν θες να ψηφίσω κάναν άλλο, κανονικό άνθρωπο εντάξει! Αν είναι θα ρίξω σκέτο το ψηφοδέλτιο του κυρίου γρηγόρη, χέσε με με την σκατόγρια…
- καλά παιδί μου, λέει και συνεχίζει να γελάει με την ζοχάδα μου…
σηκώνομαι και ντύνομαι…ρίχνω και μια μούτζα στον αυτιά όπως περνάω από το σαλόνι μου, έτσι για να πάει καλά η μέρα..
- πέτα παιδί μου και κανένα περιοδικό! Τι τα κρατάς όλα αυτά και σου πιάνουνε χώρο? Την ακούω να φωνάζει από μέσα..
- μάνα σε παρακαλώ πολύ άστα όπως είναι..
- να σου πετάξω αυτά τα διαφημιστικά? Τα χρειάζεσαι?
Κάθε φορά που έρχεται μου πετάει όλα τα ντελίβερυ στο πούστικο, για να μην παραγγέλνω απ’ έξω..περνάνε 1-2 μήνες μέχρι να ξαναμαζευτούν, και αν και όταν ξανάρθει, τα ξαναπετάει!
- όχι, άστα κι αυτά τα θέλω, τις προάλλες ήθελα να παραγγείλω και δεν μου είχες αφήσει τίποτα!
Ανοίγω την πόρτα
-αν θες τίποτα πάρε με
την φιλάω και φεύγω

χαμογελάει.

είμαι σίγουρος ότι μόλις έκλεισα την πόρτα, μάζεψε όλα τα διαφημιστικά για ντελίβερυ και τα πέταξε...