μετά την συναυλία των pj με είχει πιάσει αυτό που πολύ σωστά περιέγραψαν οι skunk anansie - αν δεν κάνω λάθος- ως post orgasmic chill.. ήθελα μια ζεστή αγκαλιά, ένα τσιγάρο, και λίγη ηρεμία να σκεφτώ τι έχει συμβεί..
δεν είχα σκοπό να γράψω για την συναυλία, γιατί ήξερα ότι υπάρχουν τόσοι πολυλογάδες bloggers που το θέμα θα γαμιόταν, κι εδώ να συμφωνήσω με έναν ανώνυμο φίλο (τον wouldyoulovemeanybetter) που και αυτός από ό,τι κατάλαβα, το ίδιο αποφάσισε...
το θέμα όμως είναι, ότι διάβασα ΤΟΣΕΣ μαλακίες για αυτή την συναυλία, που τελικά αποφάσισα να τοποθετηθώ.
καταρχάς, επειδή εδώ κάποιοι τον έπαιζαν για 15 χρόνια (ραδιοφωνικοί παραγωγοί, διοργανωτές συναυλιών, ο ίδιος ο κόσμος, αλλά και τα ΜΜΕ)
ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ PEARL JAM ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΝΕ..
αν επέλεγαν να έρθουν ακριβώς μετά το riot act -που δεν πούλησε τίποτα, και είναι σίγουρα ο πιο δύσκολος δίσκος τους- θα συμφωνούσα με όλο αυτό το συρφετό των bloggers που μίλησαν για την αναμονή 15 ετών, και ότι έχουν να τους ακούσουν από το γυμνάσιο, και όλο αυτό το feeling ότι επιτέλους ήρθαν και δεν τους περιμέναμε τόσο καλούς, και δεν περίμεναν τόσή αγάπη από τον κόσμο κλπ κλπ..
μα αγάπη μου, αν αγόραζες και κανέναν δίσκο τους μετά το λύκειο, ή αν έστω άκουγες καλύτερα τον τελευταίο τους, δε θα ήταν τόσο μεγάλη η έκπληξη σου...αυτοί υπήρχαν πάντα, και ακόμα και με δίσκους που στην ελλάδα είχατε όλοι γραμμένοι στα αρχίδια σας, έκαναν παγκόσμιες sold out περιοδείες ενώ εσύ θαύμαζες από τα ελληνικά ραδιόφωνα αλλά και από κοντά τους puressence, τους mansun, τους κλασήμπο, τους raemon -ή όπως σκατά τους λένε- και πολλούς άλλους ανάλογους ογκόλιθους της παγκόσμιας ροκ μουσικής που φρόντισαν να σας ταίσουν τα ελληνικά δισκάδικα, μμε και διοργανωτές συναυλιών...
ειλικρινά αναρωτιέμαι, πόσο μαλάκας πρέπει να ένιωσε κάποιος που είχε πάει να δει κλασήμπο στην μαλακάσα και μετά είδε και τους pj...
ήταν προφανές δηλαδή σε όσους πήγανε στην συναυλία ότι μόλις βίωσαν το συναυλιακό γεγονός της δεκαετίας στη χώρα μας, και μία από τις καλυτερες των pj ever..
όχι, πείτε μου ένα τόσο μεγάλο συγκρότημα ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ -δε μιλάω για whitesnake, purple κλπ- που ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε 2μιση ώρες χωρίς support.
επίσης τόσα χρόνια αισθανόμουνα ντροπή που οι pj είχαν παίξει πχ στην Σλοβενία (!!!) και στην Τουρκία (2-3 φορές αν δεν κάνω λάθος!), και όχι στην Ελλάδα... και να προσθέσω ότι σε μια ανάλυση του live σε ένα άλλο blog, διάβασα την φράση ότι αξίζανε τα 52 euro που κόστιζε το εισιτήριο..αν είναι δυνατόν! υπήρχε καμία αμφιβολία ρε παιδιά, ακόμα και πριν την συναυλία? για όλους εμάς που τους παρακολουθουμε τόσα χρόνια, ήταν
δεδομένο ακόμα κι αν δεν έπαιζαν τόση ώρα -που ήμουν σίγουρος ότι θα έπαιζαν- ότι τα αξίζανε...
εντάξει, δεν είναι scorpions, klacebo, sting και dandy warhols (ειρωνεία στο:
on), αλλά όταν μια μπάντα έχει κάνει μήνυση στον μεγαλύτερο διοργανωτή συναυλιών στον κόσμο επειδή είχε ακριβά εισιτήρια και είχε ουσιαστικά μονοπώλιο (η υπόθεση ticketmaster), όπως και να το κάνουμε, του πούστη ρε παιδί μου, πρέπει να νοιάζονται για τους φαν και για το live σκέλος της μουσικής τους..
όσο για τον βέντερ, έκανε όλα αυτά που ξέρουμε ότι κάνει ο βέντερ- και τα κάνει πολύ καλά, και απέδειξε και στο καθυστερημένο ελληνικό κοινό πόσο μεγάλος performer και vocalist είναι.. επίσης, μην εστιαστούμε στον βέντερ και ξεχάσουμε πόσο απίστευτοι είναι και οι gossard, ament, mccready, cameron και ο boom...
δεν με εντυπωσίασε η συναυλία, ή μάλλον,
δε με εντυπωσίασε με την έννοια που εντυπωσίασε τους περισσότερους...
για εμένα έκπληξη ήταν ότι έπαιξαν το sad, όχι ότι έπαιξαν για 2μιση ώρες.
για εμένα έκπληξη ήταν ότι έπαιξαν το you are, όχι ότι ροκάρουν ακόμα σαν 20άρηδες.
για εμένα έκπληξη ήταν ότι ανέβηκε ο έντι στις σκαλωσιές και γούσταρε, όχι ότι μίλησε στα ελληνικά αλά ζακ ρογκ. αυτά τα έχει κάνει σε πολλές συναυλίες (πρόσφατα έκλαιγε πάνω στην σκηνή στο μιλάνο) γιατί απλά έτσι είναι, και γιατί αγαπάει αυτό που κάνει και το κοινό των pj, όπου κι αν βρίσκεται.
κάντε στον εαυτό σας μια χάρη, και πηγαίνετε να αγοράσετε κάποιον από τους παλιότερους δίσκους τους..από το vitalogy και μετά. είναι κρίμα μια τόσο καλή μπάντα να παραμένει μια καλή γυμνασιακή ανάμνηση στην Ελλάδα, ή ένα καλά κρυμμένο μυστικό μεταξύ 8-10.000 φίλων.
γιατί ολοι φίλοι είμασταν εκείνο το βράδυ, κι ας μουρμουρίζω εγώ εδώ σαν ξερόλας.
απλά ελπίζω ότι η συναυλία τους επιτέλους θα ανοίξει μάτια και θα κλείσει στόματα...
υγ1:
mike mccready is a fucking godυγ2: δύο πολύ όμορφα σχετικά ποστ,
εδώ και
εδώ.