το ξέρω ότι με διαβάζεις

Jack Bauer must die

Πριν λίγες μέρες τελείωσα τον 5ο κύκλο του 24. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά ήταν καλή παρέα τις μέρες που μου λείπεις και δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα χωρίς εσένα. Ένα πράγμα που μου έχει μείνει από την Αγγλία, εκτός από 2 κωλόχαρτα που περιφέρω από γραφείο σε γραφείο όταν χρειαστεί να ψάξω δουλειά, είναι η τάση να σκέφτομαι και συχνα να εκφράζομαι στα αγγλικά, σχεδόν σαν να είμαι bilingual. Βλέποντας λοιπόν τον Τζακ να γαμεί και να δέρνει (fuck yeah!) τους κακούς, και μιλώντας σου κάθε βράδυ πριν αποκοιμηθώ στο τηλέφωνο, σκέφτηκα τι γαμάτο t-shirt θα ήταν ένα που θα έγραφε:

"TRYING TO FIND TRUE LOVE IS LIKE TRYING TO KILL JACK BAUER"

Ξέρεις ότι θα είναι δύσκολο, ξέρεις ότι θα αποτύχεις πάρα πολλές φορές, εκεί που το έχεις σίγουρο κάτι συμβαίνει από το πουθενά και η κατάσταση σου γλιστράει από τα χέρια, για να μην πω για προδοσίες από άτομα που εμπιστεύεσαι (φίλοι/φίλες που θέλουν να μπουν στο παντελόνι μας, εκείνη η πόρνη η σύζυγος του πάλμερ, πρόεδρος Λόγκαν κλπ), ή για το ενδεχόμενο κακιασμένων εχθρών από το παρελθόν (οι κινέζοι, κάνα-δυο πρώην σου/μου κλπ). Όπως και να το δεις, είτε είσαι κακός με βλέψεις για παγκόσμιο πυρηνικό όλεθρο ή απλά in the mood for love όπως εγώ, την έχεις γαμήσει.

είμαι σχεδόν σίγουρος ότι μια μέρα θα βλέπω τις φωτογραφίες που χαμογελάμε αγκαλιά και θα βρίζω.
ίσως να βρίζω τον εαυτό μου, ίσως εσένα και καποιον από τους "φίλους" σου.
είναι όμως και στιγμές που σκέφτομαι ότι κάποτε ο τζακ θα πεθάνει. Δε μπορεί να την γλιτώνει συνέχεια. Θα πάρει μαζί του καμιά 500αριά κακούς, θα σώσει την αμερική για 78η φορά, θα σώσει τον πρόεδρο, την Κιμ (τι πρόστυχο πλάσμα θεέ μου!) , και τους συνεργάτες του(ο Τζακ Μπάουερ δεν έχει φίλους), αλλά δεν μπορεί... Θα κουραστούν οι παραγωγοί, θα πέσουν τα νούμερα της τηλεθέασης, θα βαρεθεί ο Κήφερ, ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ο Τζακ θα μας αφήσει χρόνους. Και τότε εγώ κι εσύ, αγκαλιά, θα γελάσουμε με την κωλόφατσα της Κλόη, θα κλείσουμε την τηλεόραση, και θα ξαπλώσουμε αγκαλιά συζητώντας για ώρες για το τέλος ενός γνήσιου american hero. θα με κοιτάς στα μάτια, και θα χαμογελάω χαιρέκακα.

η Νίνα Μάγιερς θα ήταν περήφανη.





υγ: Μπορεί όμως στο μέλλον να μην είσαι εσύ αυτή δίπλα μου. Ή μπορεί να το βλέπω μόνος μου. Ή μπορεί το παχύσαρκο, τσεβδό και ηλίθιο φάντασμα του έντγκαρ να βάλει κανένα μέσο στον κάτω κόσμο, ο Τζακ να γίνει ζόμπι, να επιστρέψει στη ζωή και να σώνει την Αμερική επ' άπειρον. Αλλά δεν νομίζω. Σου΄χω πει ότι μου λείπεις?

το μέγεθος μετράει (?)

Άντρας blogger: Μα πότε θα καταλάβουν ορισμένοι ότι σημασία έχει η ποιότητα* και όχι η ποσότητα?

Γυναίκα blogger: Αυτά τα λες εσύ, που την έχεις μικρή**!



(Εγώ και η maroulitaaa. Κατά τη διάρκεια συζήτησης για το γεγονός ότι ένας blogger που διαβάζουμε και οι 2 ποστάρει σαν τρελός, 6-7 φορές την ημέρα!)


* των ποστ
** την επισκεψιμότητα

fuck art- let's dance!

καταρχάς, δεν ξέρω πόσοι έχετε μείνει να με διαβάζετε, αλλά ζητώ ταπεινά συγνώμη που απείχα τόσο καιρό.. δεν έγινε τίποτα φοβερό, ούτε τεμπέλιαζα, απλά η φόρθνετ τον παίρνει από τα αυτιά, και το τεχνικό της τμήμα είναι πιο άχρηστο και από σπασουάρ σε ευνούχο.

εν πάσει περιπτώσει (το ξέρω, το παρακάνω..) εδώ είμαι κι εγώ και επιστρέφω με ένα πολύ σημαντικό και παντελώς ουρανοκατέβατο ερώτημα:

ποιο είναι το απόλυτο pop τραγούδι?

σκεφτόμουν να κάνω ένα πάρτυ, το οποίο τελικά αναβλήθηκε, αλλά πριν, είχα ήδη μπει στην διαδικασία της επιλογής της μουσικής... είναι από τα πρώτα πράγματα που διαλέγω όταν ετοιμάζω κάτι σπίτι μου (συνήθως το πρώτο είναι το φαγητό και το αλκοόλ) και πάντα καθορίζεται από το τι όρεξη έχω εκείνη την εποχή.
ε, αυτή την περίοδο λοιπόν, i wanna fuckin' paaaaarteeeh..
η φιέστα μπορεί να αναβλήθηκε, αλλά η διάθεση παραμένει, όπως και η αναζήτηση της απόλυτης party music λίστας.
αν σας έλεγαν λοιπόν, να διαλέξετε ένα τραγούδι που θα θέλατε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ακούσετε σε ένα πάρτυ, ποιο θα ήταν άραγε αυτό...?
το δικό μου είναι το freedom 90 του george michael.
το ξέρω ότι ακούγεται λίγο gay, το ξέρω ότι ίσως αναρωτιέστε αν πράγματι είμαι αυτό το πρότυπο ανδρισμού που θαυμάζατε τόσο καιρό (δεν είμαι) αλλά έχω να πω το εξής:

έχετε παρατηρήσει που σε κάθε πάρτυ παίζει ένας ηλίθιος μεθυσμένος που χορεύει στην μέση του πάρτυ μόνος του και όλοι τον κοιτάνε ενώ προσπαθεί να κάνει κάτι μεταξύ χορού, mating ritual για ορνιθόρρυγχους, με παράλληλη ισορροπία ποτού στο ένα χέρι, τσιγάρο στο άλλο, το ένα μάτι γλαρό από το αλκοόλ, και το άλλο αναποφάσιστο?

ε, αν στο επόμενο πάρτυ που θα πάτε, παίξει το freedom και δείτε τον συγκεκριμένο ηλίθιο, πείτε μου ένα γεια...
μπορεί να μην το θυμάμαι την επόμενη μέρα αλλά να είστε σίγουροι ότι θα το εκτιμήσω.

overheard in athens*

εξυπνάκιας#1: Pε, μου'χει κολλήσει ένα τραγούδι από την κόρη του Tερζή! αυτό που λέει "που και που με θυμάσαι"...

εξυπνάκιας#2: A, η κόρη του Tερζή το λέει αυτό?

εξυπνάκιας#1: Nαι ρε, κι αυτή τραγουδίστρια σαν τον πατέρα της έγινε...

εξυπνάκιας#2: E τι θα γινότανε? γιατρός?




--Κολωνάκι

(*influenced by:overheard in new york )

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΠ-10

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΙΔΕΕΣ, BUKKAKE!
'Η αλλιώς, 10 πράγματα που μου έκαναν εντύπωση την εβδομάδα που πέρασε...

ξεκινάμε?

1.ο γκομενάκος που πάιζει στο prisonbreak είναι χειρότερος ηθοποιός και από τον Ethan Hawke, ο οποίος, ως γνωστόν, είναι ο παπακαλιάτης του εξωτερικού. θυμάμαι ακόμα μια κριτική για το training day σε ένα αγγλικό περιοδικό, που έγραφε ότι οι υποκριτικές ικανότητες του Ethan χωρίζονται σε δύο πράγματα: pouting and frowning...
αν δεν είχε κουλτουριάρηδες φίλους (linklater κλπ) και ωραία σύζυγο (παλιά) θα ήταν ένας real life joey tribiani. τι έλεγα? α ναι, κρίμα για το prisonbreak, γιατί ήμουν άρρωστος και το είχα ανάγκη... ο τυπάκος, και ο henry rollins lookalike που κάνει τον αδερφό του, έχουν την υποκριτική δεινότητα μιας βιβλιοθήκης ΙΚΕΑ.
2. είχα έναν καυγά (που λέει ο λόγος) με την μαρουλίτα γιατί της έβρισα έναν γκομενάκο που της άρεσε, και άρχισε να με κατηγορεί ότι όλους τους λέω φλώρια, και εγώ δήθεν είμαι ο μόνος ωραίος, κλπ κλπ. μετά της είπα ότι θεωρώ πχ, τον ματ ντίλον ωραίο γκόμενο, και μου είπε ότι πλέον είναι πουρό. ορίστε λοιπόν άλλος ένας ηθοποιός που θεωρώ ωραίο:
o Peter Krause από το six feet under. happy now? έχει ένα μείον βέβαια, προφέρεται κρόουζη. φαντάζεσαι να σε λένε μαρουλίτα κρόουζη? σαν χαρακτήρας της φρουτοπίας με ναζιστικό παρελθόν.
3. το 25% των χανιωτών (ένας στους 4) παίρνουν αναπηρική σύνταξη. οι υπόλοιποι 3 δουλέυουν πόρτα σε άθλια club το καλοκαίρι, γαμάνε ξεκωλιάρες αθηναίες και μιλάνε σαν τον παρασκάκη που κέρδισε στο bar: "εά, κοπέλια, καλά είμαστεα?ρε σσσυα, να πάμε για ποτάκι το βράδυ, αλλά έχω να πάω τον γέρο μου στο χωράαφι αύριο πρωί. είναι ανάπηρος, αλλά έχει και 1000 ρίζες λάδι ρε συα..όχι, αυτό είναι από το δικό μαςςς, στον συναιτερισμό δίνουμε από τα μισερά που έχουμε στο άλλο χωράφι. και που θα πάτε? πάνος κι άμμοςςς? καλή φάσηα!"
4. ένας/μία άθλιος blogger με έχει βάλει στα λινκ του/της. θέλω εδώ και καμιά βδομάδα να του στείλω mail να με αφαιρέσει, αλλά μιλάμε για τέτοιο κομπλεξικό φασισταριό, που φοβάμαι ότι θα γίνει κάνα θέμα, και δεν έχω καμία όρεξη... έχει κάνει θέμα με πολύ πιο γελοία πράγματα, και γράφει άθλια, οπότε δε θεωρώ τιμή μου ούτε να με έχει εκεί, ούτε να αρχίσει να στριγγλίζει περί ελευθερίας στο διαδίκτυο και τα αρχίδια του καράμπελα. θα με κάνει πρωτο όνομα βέβαια, γιατί στην ελλάδα το παν είναι να κάνεις σαματά, όχι να κάνεις κάτι ουσιαστικό, αλλά να πάει να γαμηθεί κι αυτός, και οι διπλές προσωπικότητές του, και οι "ψαγμένες" μουσικές του που μόνο αυτός ανακαλύπτει σε όλο τον blogger..χαχαχαχ θεέ μου, τι άλλο θα διαβάσω σε αυτό το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ και ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ που ονομάζεται ελληνική μπλογκόσφαιρα?
5. μόλις είδα τον καμπουράκη να ψευτοφλερτάρει παιχνιδιάρικα την τένια μακρή. νομίζω ότι θα ξεράσω. χειρότερο από το να δεις τους γονείς σου να κάνουν σεξ.
6. ανακάλυψα καινούρια σειρά! το Dexter, με έναν επιστήμονα εγκληματολογικού που είναι και serial killer! Tα 2 πρώτα επεισόδια που κατέβασα είναι πολύ καλά, πρωταγωνιστεί ο καταπληκτικός Michael C. Hall ( ο gay αδερφός στο six feet under) και είναι αρκούντως σκοτεινό και έξυπνο...μόλις διάβασα στο wikipedia ότι ετοιμάζεται και δεύτερη σεζόν! γιούπι! more reasons to stay at home and avoid socializing with wankers and cheap whores!
7. ο κάθε πικραμένος ανύπαρκτος στον πραγματικό κόσμο, που αυνανιζόταν κάθε φορά που έβλεπε το ποστ του με μεγάλη γραμματοσειρά στο μόνιτορ, έγραψε και ένα-δύο ποστ για το πρόσφατο ζήτημα. ήταν ο μόνος τρόπος να παραμείνουν επίκαιρα και με την ίδια επισκέψιμότητα τα άθλια blog τους.. γιατί δεν βάζανε δώρο καμιά τσόντα και κάνα ταινιάκι σαν τον θέμο και τον τράγκα? α ξέχασα, εδώ στα blog, οι πληροφορίες είναι ελεύθερες, και σωστός μάγκας είναι ο τσάμπα μάγκας...
8. πείτε καμιά ιδέα για απόκριες... εγώ λέω φέτος να ξαναντυθώ ταξί:

9. τo blog της κατερίνας (sakos me biftekia) και τα κείμενα του crackhitler είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω διαβάσει online ever. μαζί με τα blog που έχω στα λινκ μου, ήταν πολύ καλή παρέα μια βδομάδα τώρα που είμαι άρρωστος και με είχαν ξεχάσει θεοί αλλά όχι δαίμονες.
10. σκέφτομαι να σταματήσω να γράφω εδώ. να πάω να αράξω στο feelingminnesota, να διαβάζω κλασσική λογοτεχνία και να ποστάρω πικρόχολα κείμενα για γκόμενες και ναρκωτικά. we'll see. προς το παρόν, τα φιλιά μου.

n.y.e. hangover (Ή αλλιώς: 11 φωτογραφίες από Θεσσαλονίκη)

(και ένα κείμενο για τα τσουρέκια στο feeling minnesota.)

puzzled

(πάντα μισούσα τα σταυρόλεξα στα ταξίδια...)

owned (again)

είχε αγοράσει μια πλαστική φωτιζόμενη επιγραφή από ένα funky (και καλά) κατάστημα δώρων στο κολωνάκι : sex in progress, ανακοίνωνε, με μεγάλα, φωτεινά γράμματα.

την χρησιμοποιούσε σαν φωτιστικό στο υπνοδωμάτιο. δούλευε με μπαταρίες, και την είχε κρεμάσει δίπλα στο κρεβάτι του. με την μαρία ήταν το αστείο τους. όποτε μπαίναν στο υπνοδωμάτιο για σεξ, αυτός ή και καμιά φορά παιχνιδιάρικα και αυτή, πατάγαν το κουμπάκι, άναβε το φωτιστικό, κλείναν τα φώτα, και το έκαναν..

όταν σηκωνόντουσαν για τσιγάρο και συμμάζεμα μετά, έσβηναν ξανά την επιγραφή, χαμογελώντας μεταξύ τους νωχελικά και πονηρά..

η μαρία τον χώρισε όταν μια μέρα στο σπίτι του, και λίγο πριν μπει μέσα της, πάτησε το κουμπάκι της επιγραφής και αυτή είχε ξεμείνει από μπαταρίες.

παρόλο που η μαρία είχε να τον δει και να τον επισκεφτεί κοντά μια βδομάδα.



(το κείμενο ανέβηκε και στο Feeling Minnesota)

what's your addiction?

"What's your addiction? Is it money? Is it girls? Is it weed?
I've been afflicted by not one, not two, but all three"

μας λέει ο kanye, σε ένα τραγούδι σχετικά με την φύση του εθισμού.

αλλά ΚΥΡΙΩΣ σε ένα τραγούδι - ύμνο των όμορφων, ζαλισμένων, μποέμ fuckbuddies, και της αγάπης που κάπου-κάπου ξεφυτρώνει ανάμεσά τους...






(ο Feeling Minnesota σε ένα πολύ όμορφο κείμενο για τον εθισμό... μέρες που είναι..)