Jack Bauer must die
Πριν λίγες μέρες τελείωσα τον 5ο κύκλο του 24. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά ήταν καλή παρέα τις μέρες που μου λείπεις και δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα χωρίς εσένα. Ένα πράγμα που μου έχει μείνει από την Αγγλία, εκτός από 2 κωλόχαρτα που περιφέρω από γραφείο σε γραφείο όταν χρειαστεί να ψάξω δουλειά, είναι η τάση να σκέφτομαι και συχνα να εκφράζομαι στα αγγλικά, σχεδόν σαν να είμαι bilingual. Βλέποντας λοιπόν τον Τζακ να γαμεί και να δέρνει (fuck yeah!) τους κακούς, και μιλώντας σου κάθε βράδυ πριν αποκοιμηθώ στο τηλέφωνο, σκέφτηκα τι γαμάτο t-shirt θα ήταν ένα που θα έγραφε:"TRYING TO FIND TRUE LOVE IS LIKE TRYING TO KILL JACK BAUER"
Ξέρεις ότι θα είναι δύσκολο, ξέρεις ότι θα αποτύχεις πάρα πολλές φορές, εκεί που το έχεις σίγουρο κάτι συμβαίνει από το πουθενά και η κατάσταση σου γλιστράει από τα χέρια, για να μην πω για προδοσίες από άτομα που εμπιστεύεσαι (φίλοι/φίλες που θέλουν να μπουν στο παντελόνι μας, εκείνη η πόρνη η σύζυγος του πάλμερ, πρόεδρος Λόγκαν κλπ), ή για το ενδεχόμενο κακιασμένων εχθρών από το παρελθόν (οι κινέζοι, κάνα-δυο πρώην σου/μου κλπ). Όπως και να το δεις, είτε είσαι κακός με βλέψεις για παγκόσμιο πυρηνικό όλεθρο ή απλά in the mood for love όπως εγώ, την έχεις γαμήσει.
είμαι σχεδόν σίγουρος ότι μια μέρα θα βλέπω τις φωτογραφίες που χαμογελάμε αγκαλιά και θα βρίζω.
ίσως να βρίζω τον εαυτό μου, ίσως εσένα και καποιον από τους "φίλους" σου.
είναι όμως και στιγμές που σκέφτομαι ότι κάποτε ο τζακ θα πεθάνει. Δε μπορεί να την γλιτώνει συνέχεια. Θα πάρει μαζί του καμιά 500αριά κακούς, θα σώσει την αμερική για 78η φορά, θα σώσει τον πρόεδρο, την Κιμ (τι πρόστυχο πλάσμα θεέ μου!) , και τους συνεργάτες του(ο Τζακ Μπάουερ δεν έχει φίλους), αλλά δεν μπορεί... Θα κουραστούν οι παραγωγοί, θα πέσουν τα νούμερα της τηλεθέασης, θα βαρεθεί ο Κήφερ, ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ο Τζακ θα μας αφήσει χρόνους. Και τότε εγώ κι εσύ, αγκαλιά, θα γελάσουμε με την κωλόφατσα της Κλόη, θα κλείσουμε την τηλεόραση, και θα ξαπλώσουμε αγκαλιά συζητώντας για ώρες για το τέλος ενός γνήσιου american hero. θα με κοιτάς στα μάτια, και θα χαμογελάω χαιρέκακα.
η Νίνα Μάγιερς θα ήταν περήφανη.
υγ: Μπορεί όμως στο μέλλον να μην είσαι εσύ αυτή δίπλα μου. Ή μπορεί να το βλέπω μόνος μου. Ή μπορεί το παχύσαρκο, τσεβδό και ηλίθιο φάντασμα του έντγκαρ να βάλει κανένα μέσο στον κάτω κόσμο, ο Τζακ να γίνει ζόμπι, να επιστρέψει στη ζωή και να σώνει την Αμερική επ' άπειρον. Αλλά δεν νομίζω. Σου΄χω πει ότι μου λείπεις?
posted by polikarpos at 10:53
12 comments
