Φοβού

Πέρισυ το καλοκαίρι, είχα ένα ατύχημα - σχετικά σοβαρό αν και οι ζημιές ήταν μόνο υλικές δεν είχαμε θύματα κλπ κλπ- στην κάθοδο της Κηφισίας στο ύψος του Γηροκομείου, λίγο πριν την Πανόρμου, και κάτω από την γέφυρα. Από τότε, όποτε περνάω κάτω από την συγκεκριμένη γέφυρα με πιάνει ένα σφίξιμο, ταχυπαλμίες, γενικότερα μπακακάο, και όποτε είμαι συνοδηγός σε αμάξι φίλου, συνήθως προειδοποιώ από πριν και αυτός κόβει ταχύτητα και περνάει προσεκτικά.

Εδώ κάπου χαλάει το κλίμα κατανόησης και αλληλεγγύης ο φίλος μου ο Πάνος... Δε θα αναλύσω την περίπτωση "Πάνος" γιατί αυτό θα'ταν απλώς αδύνατον αφού το παιδί είναι πιο τζαζ κι από την Έλα Φιτζέραλντ, απλά θα πω τα εξής: Είναι ο μόνος που δεν κόβει ταχύτητα όποτε περναμε από εκεί. Επίσης, όχι μόνο δεν κόβει, αλλά αυξάνει κιόλας.

Στην αρχή νόμιζα ότι δεν θα'χε καταλάβει πού ακριβώς έγινε το ατύχημα, οπότε του το επαναλάμβανα ξεκάθαρα κάθε φορά που περνάγαμε από την γέφυρα. Τίποτα. Μίκαελ Σουμάχερ. Προχθές, αφού πέρασε από το ίδιο σημείο πλακωμένος, και αφού έκανε και ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια που είχε κάνει και το δικό μου αυτοκίνητο πέρισυ (δηλαδή: τέρμα αριστερό ρεύμα-σφήνα στο δεξιό ρεύμα-καπάκι σφήνα στο αριστερό ρεύμα) πριν τρακάρουμε, δεν άντεξα και άρχισα να του φωνάζω μέσα στο αμάξι:

-Καλά ρε μαλάκα, ηλίθιος είσαι? Πόσες φορές σου έχω πει να προσέχεις όταν περνάμε από εδώ?

Μου έριξε ένα βαριεστημένο, μαγκιόρικο (έχει μεγαλώσει Ηλιούπολη) και πλάγιο βλέμμα και μου είπε:

-Επίτηδες το κάνω. Μου τα'χεις πρήξει κάθε φορά "φοβάμαι και φοβάμαι". Πρέπει να ξεπεράσεις τους φόβους σου. Τέλος.

Το σκέφτηκα για 50 μέτρα και μετά του είπα αγανακτισμένος:

-Ε άμα είναι έτσι βρε μαλάκα, την επόμενη φορά να το σηκώσεις στις 2 ρόδες, να το γεμίσουμε κατσαρίδες, φώτο όλων των πρώην μου και ψεύτικα εξώφυλλα DERBY: ΝΤΑΜΠΛΟΥΧΟΣ Ο ΠΑΟ, να'χεις στο φουλ Κότσιρα να παίζει και παντού σημαιάκια του ΠΑΣΟΚ! Να τα ξεπεράσω και όλα μαζί να μην ψάχνομαι και κάθε χειμώνα...